ਆਮ ਇਤਾਲਵੀ ਭੋਜਨ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਹੋਰਨਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ, ਜਿੱਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਗਭਗ ਸਥਾਨਕ ਪਕਵਾਨਾਂ ਜਿਵੇਂ ਲਾਸਗਨਾ, ਪੀਜ਼ਾ ਅਤੇ ਸਪੈਗੇਟੀ ਕਾਰਬੋਨੇਰਾ ਵਾਂਗ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਆਓ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਇਸ ਲੇਖ ਵਿੱਚ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ 40 ਖਾਸ ਭੋਜਨ.
1. ਲਾਸਗਨਾ
ਲਾਸਗਨਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇਟਲੀ ਦਾ ਇੱਕ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਵਾਲਾ ਭੋਜਨ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵ ਗੈਸਟਰੋਨੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਵੀ ਹੈ.
ਲਾਸਗਨਾ ਦਾ ਅਰਥ "ਪਲੇਟ" ਹੈ, ਅਤੇ ਯੂਨਾਨੀ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ, "ਲਾਸਾਗਨਮ", ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਉਸ ਭੋਜਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਲੇਟ ਵਿੱਚ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਾਂ ਤਾਂ ਛੋਟਾ ਜਾਂ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਸਮੱਗਰੀ ਦਾ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਬਰਤਨ ਜਾਂ ਕਟੋਰੇ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਟੋਰੇ ਦਾ ਮੁੱ London ਲੰਡਨ ਅਤੇ ਇਟਲੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਿਕਾਰਡ ਰੋਮਨ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਯੂਨਾਨੀਆਂ ਤੋਂ ਵਿਰਾਸਤ ਵਿੱਚ ਮਿਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਕਿ ਇਹ ਅੱਜ ਕਿਵੇਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਲਾਸਗਨਾ ਕੱਚੀ ਜਾਂ ਪੱਕੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਵਰਗ ਪਾਸਤਾ ਦੀਆਂ ਚਾਦਰਾਂ ਤੋਂ ਬਣੀ ਹੈ, ਜਿਹੜੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਉੱਪਰ ਤਹਿ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਅਤੇ ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਗ beਮਾਸ ਨੂੰ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਗਰੇਟਡ ਮੋਜ਼ੇਰੇਲਾ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਬਾਚੇਲ ਸਾਸ ਨੂੰ ਸੁਆਦ ਅਤੇ ਬਿਹਤਰ ਸੰਖੇਪ ਦੇਣ ਲਈ ਲੇਅਰਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਮੀਟ ਦੀਆਂ ਪਰਤਾਂ ਵਿਚ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇੱਕ ਇਤਾਲਵੀ ਲਾਸਗਨਾ ਨੂੰ ਪਿੰਡ ਦੀ ਰੋਟੀ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਅਜੇ ਤੱਕ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਸੀਜ਼ਰ ਜਾਂ ਵਾਟਰਕ੍ਰੈਸ ਸਲਾਦ.
ਲਾਸਗਨਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਰਣ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਕੁਝ ਟੂਨਾ ਅਤੇ ਪਨੀਰ ਦੇ ਨਾਲ, ਕੁਝ ਮੁਰਗੀ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ, ਅਤੇ ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ.
2. ਰੀਸੋਟੋ ਅਲਾ ਮਿਲਾਨੇਸ
ਰਿਸੋਟੋ ਅਲਾ ਮਿਲਾਨੇਸ ਜਾਂ ਕੀ ਮਿਲਾਨਿਜ਼ ਚਾਵਲ ਕੈਸਟੀਲੀਅਨ ਵਿਚ ਹੋਵੇਗਾ, ਉਹ ਇਟਲੀ ਦਾ ਇਕ ਖਾਣਾ ਖਾਣ ਪੀਣ ਵਾਲਾ ਭੋਜਨ ਹੈ, ਜੋ ਮਿਲਾਨ, ਵਰੋਨਾ, ਪਿਡਮੋਂਟ ਅਤੇ ਲੋਂਬਾਰਡੀ ਵਿਚ ਇਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ.
ਇਸ ਦੀਆਂ ਮੁੱਖ ਸਮੱਗਰੀਆਂ ਚਾਵਲ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਹ ਹਨ.
ਇਸ ਦੇ ਕਰੀਮੀ ਬਣਾਵਟ ਪਨੀਰ ਦੇ ਸੁਆਦ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਇਸ ਕਟੋਰੇ ਨੂੰ ਅਨੌਖਾ ਰਸੋਈ ਦਾ ਤਜਰਬਾ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ.
ਇਸ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਲਈ ਹੋਰ ਮੁੱਖ ਤੱਤ ਪਾਲਕ, ਸ਼ੈੱਲਫਿਸ਼, ਮਸ਼ਰੂਮ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੀਸ ਹਨ. ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲਸਣ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਪਿਆਜ਼, ਰੰਗ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੇਸਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਛੋਹਣ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਚਿੱਟੇ ਵਾਈਨ ਦਾ ਇੱਕ ਛਿੱਟਾ.
ਇਹ ਜਾਂ ਤਾਂ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਕਟੋਰੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਵੇਲ (ਲੋਂਬਾਰਡੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ), ਚਿਕਨ ਜਾਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਸਕਵੈਸ਼ ਜਾਂ ਪਾਲਕ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੰਪੂਰਨ ਗਾਰਨਿਸ਼ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਸਦੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚੋਂ, ਇਹ ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ ਸ਼ੈਲੀ ਦੀਆਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਸਪੈਨਿਸ਼ ਪਕਵਾਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮਨਪਸੰਦ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿਚ ਅਪਣਾਇਆ ਪਰ ਸੋਧਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ, ਪੀਤੀ ਪਿਕੋਰਿਨੋ ਪਨੀਰ (ਬੋਲੇਟਸ ਰਿਸੋਟੋ) ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ ਜਾਂ ਅਖਰੋਟ, ਗੋਰਗੋਨਜੋਲਾ ਜਾਂ ਹੋਰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਕੇ.
3. ਕਾਰਪੈਕਸੀਓ
ਉੱਤਰੀ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਕਾਰਪੈਸੀਓ ਇੱਕ ਖਾਸ ਭੋਜਨ ਹੈ. ਇਸ ਵਿਚ ਕੱਚੇ ਮੀਟ ਜਾਂ ਮੱਛੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਪਤਲੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿਚ ਕੱਟੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਅਤੇ ਨਿੰਬੂ ਦੇ ਰਸ ਜਾਂ ਸਿਰਕੇ ਨਾਲ ਮਸੂਰੇਟ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਨਮਕ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਨਾਲ ਪਰੋਸੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ.
ਇਹ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਕਟੋਰੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਪਰ ਇੱਕ ਸਟਾਰਟਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਮੌਕਿਆਂ ਤੇ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਰਤੀ ਜਾਂਦੀ ਮੀਟ ਵੀਲ ਹੈ ਅਤੇ ਮੱਛੀ ਲਈ, ਸਾਲਮਨ.
ਕਾਰਪੈਸੀਓ ਦੇ ਨਾਲ ਪਿਆਜ਼ ਦੇ ਪਤਲੇ ਟੁਕੜੇ, ਤਾਜ਼ੇ ਤੁਲਸੀ ਜਾਂ ਅਰੂਗੁਲਾ ਪੱਤੇ ਅਤੇ ਇਕ ਚੁਟਕੀ ਕਾਲੀ ਮਿਰਚ ਹੈ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਨਿਸ਼ਚਤ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਟੋਰੇ ਵੇਨਿਸ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ. ਇਸ ਦੇ ਰੂਪ ਟੂਨਾ, ਆਕਟੋਪਸ, ਝੀਂਗ ਅਤੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੁਚਿਨੀ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ ਹਨ.
4. ਮਿਨਸਟ੍ਰੋਨ ਸੂਪ
ਮਿਨਸਟ੍ਰੋਨ ਇਕ ਸਬਜ਼ੀ ਦੇ ਸੂਪ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਜੋ ਥੋੜਾ ਪਾਸਤਾ ਜਾਂ ਚਾਵਲ ਦੀ ਸੂਜੀ, ਗਰਮ ਅਤੇ ਮੋਟਾ ਇਕ ਮੁੱਖ ਕਟੋਰੇ ਵਜੋਂ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨੂੰ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਸਾਗ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਉੱਚ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਮੁੱਲ ਵਾਲਾ ਭੋਜਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਸਮੱਗਰੀ ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਗਾਜਰ ਅਤੇ ਆਲੂ, ਬੀਨਜ਼, ਮਟਰ, ਸੈਲਰੀ, ਲਸਣ, ਉ c ਚਿਨਿ, ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ ਮਿਰਚ, ਤਾਜ਼ੀ ਤੁਲਸੀ, ਅਤੇ ਨਮਕ ਦੇ ਨਾਲ ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਹਨ.
ਕੁਝ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ, ਇਸ ਨੂੰ ਬੇਕਨ, ਚਿਕਨ, ਮੀਟ ਜਾਂ ਬੇਕਨ ਜਾਂ ਹੈਮ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਜੋੜ ਕੇ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਟਲੀ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿਚ ਇਹ ਚਾਵਲ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੱਖਣ ਵਿਚ ਉਹ ਲਸਣ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ ਜੋੜਦੇ ਹਨ. ਟਸਕਨੀ ਵਿਚ ਉਹ ਬੀਨਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ.
5. ਪੀਜ਼ਾ
ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪੀਜ਼ਾ ਰੋਟੀ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰੋਮ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਗੋਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਾਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿਚ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਟਮਾਟਰ-ਅਧਾਰਤ ਸਾਸ ਮਿਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਮੌਜ਼ਰੇਲਾ ਪਨੀਰ ਦੇ ਕੜਾਹੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਛਿੜਕਿਆ.
ਇਹ ਸੁਮੇਲ ਮੌਜੂਦਾ ਪੀਜ਼ਾ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸੰਸਕਰਣ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹੀ ਹੈ ਜੋ ਮਾਰਗਰੀਟਾ ਪੀਜ਼ਾ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨੈਪਲਜ਼ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਇੱਕ ਗੈਸਟਰੋਨੋਮਿਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਹੈ.
ਇਹ ਕਣਕ ਦੇ ਆਟੇ ਤੋਂ ਬਣੀ ਆਟੇ ਤੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਗੋਡਣ ਵੇਲੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕੁਚਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਕ ਗੋਲਾਕਾਰ ਰੂਪ ਵਿਚ ਖਿੱਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਵਿਚ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਨੀ ਅਤੇ ਮੌਜ਼ਰੇਲਾ ਪਨੀਰ ਫੈਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਲੱਕੜ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਵਿਚ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਮਾਰਗਰੀਟਾ ਪੀਜ਼ਾ ਨੂੰ ਅਧਾਰ ਅਤੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਬਿੰਦੂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਕਈ ਸੁਆਦਾਂ ਦੇ ਪੀਜ਼ਾ ਦੀਆਂ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੀਆਂ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਉਭਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ.
ਸਮੱਗਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਮੀਟ, ਮੱਛੀ, ਸਮੁੰਦਰੀ ਭੋਜਨ ਅਤੇ / ਜਾਂ ਫਲਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਚੋਣ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. ਰਚਨਾਤਮਕਤਾ ਦੀ ਕੋਈ ਸੀਮਾ ਨਹੀਂ ਹੈ.
ਪੀਜ਼ਾ ਦੀਆਂ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਸ਼ੈਲੀਆਂ ਹਨ ਚਾਰ ਮੌਸਮਾਂ, ਚਾਰ ਚੀਸ, ਸ਼ਾਕਾਹਾਰੀ, ਫੁੰਗੀ (ਮਸ਼ਰੂਮਜ਼), ਪੀਪਰੋਨੀ ਅਤੇ ਹਵਾਈ.
6. ਕੈਪਰੇਸੀ ਸਲਾਦ
ਸਭ ਤੋਂ ਖਾਸ ਸਲਾਦ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਹੈ ਕਪਰੇਸੀ ਜਾਂ ਕੈਪਰੇਸਾ, ਉਹ ਨਾਮ ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਹ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਕੈਪਰੀ ਖੇਤਰ. ਇਹ ਰੰਗੀਨ, ਤਾਜ਼ਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਸੁਆਦੀ ਸੁਆਦ ਅਤੇ ਟੈਕਸਟ ਹੈ.
ਇਸ ਦੀਆਂ ਅਸਲ ਸਮੱਗਰੀਆਂ ਟਮਾਟਰ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿਚ ਕੱਟੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਜ਼ੋਜ਼ੀਆਂ ਵਾਲਾ ਪਨੀਰ ਨੂੰ ਗੇਂਦਾਂ ਵਿਚ, ਤਾਜ਼ੀ ਤੁਲਸੀ ਦੇ ਪੱਤੇ, ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਅਤੇ ਨਮਕ ਦੀ ਇਕ ਬੂੰਦ.
ਇਹ ਤਾਜ਼ੀ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਪਲੇਟ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਸਟਾਰਟਰ, ਭੁੱਖ ਜਾਂ ਸਨੈਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਗਰਮੀ ਦੇ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਆਦਰਸ਼.
ਇਸ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਹੈ ਬਲੈਸੈਮਿਕ ਸਿਰਕਾ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰਾਂ ਵਿਚ ਓਰੇਗਾਨੋ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ.
ਵਿਅੰਜਨ ਵਿਚ ਇਕ ਵਧੇਰੇ ਸਿੱਧੇ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨਾ ਜਾਂ ਇਹਨਾਂ ਵਿਚੋਂ ਕੁਝ ਸਮੱਗਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ ਹੈ: ਸਲਾਦ, ਅਰੂਗੁਲਾ, ਪਿਆਜ਼, ਐਵੋਕਾਡੋ ਅਤੇ ਇਕ ਬੇਸਿਲ ਪਿਸਟੋ ਸਾਸ.
7. ਓਸੋਬੂਕੋ
ਓਸੋਬੂਕੋ ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ ਮਿਲਾਨ ਕਟੋਰੇ ਹੈ ਜੋ ਹੱਡ ਰਹਿਤ ਵੇਲ ਤੋਂ ਬਣੀ ਹੈ, ਇੱਕ ਸ਼ੰਕ ਸਟੂਅ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਵੀਲ ਸ਼ੰਕ ਜਾਂ ਮਿਲਨੀਸੀ ਓਸੋਬੂਕੋ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਟਮਾਟਰ, ਪਿਆਜ਼ ਅਤੇ ਗਾਜਰ ਨਾਲ ਮੀਟ ਨੂੰ ਚੂਸ ਕੇ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਇਸ ਨੂੰ ਲਸਣ, ਗੁਲਾਬਲੀ, ਬੇ ਪੱਤਾ, ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਨਮਕ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਮੁਕੰਮਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਚਿੱਟੀ ਵਾਈਨ ਹੈ.
ਆਪਣੇ ਮੂਲ ਦੇ ਖਿੱਤੇ ਵਿਚ ਇਸ ਨੂੰ ਚਿੱਟੇ ਚਾਵਲ ਜਾਂ ਰਿਸੋਟੋ ਨਾਲ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਇਸਨੂੰ ਪਾਸਤਾ ਅਤੇ ਭੁੰਲਨ ਵਾਲੇ ਆਲੂ ਨਾਲ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਕਟੋਰੇ ਦਾ ਨਾਮ ਓਸੋ ਬੁਕੋ ਨਾਲ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਇਟਾਲੀਅਨ ਵਿਚ ਅਰਥ ਹੈ, "ਖੋਖਲੀ ਹੱਡੀ" ਅਤੇ ਕੱਟ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਟੁਕੜੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲਈ ਕਿਵੇਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.
ਕਿਹੜੀ ਚੀਜ਼ ਇਸਨੂੰ ਦੂਜੇ ਮੀਟ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਦੇ ਚਰਬੀ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਇੱਕ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਅਤੇ ਰੇਸ਼ੇਦਾਰ ਮਾਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ.
8. ਸਪੈਗੇਟੀ ਕਾਰਬਨਾਰਾ
ਕਾਰਬੋਨਾਰਾ ਇਟਲੀ ਦੇ ਗੈਸਟਰੋਨੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧ ਪਾਸਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ.
ਕਾਰਬੋਨੇਰਾ ਸਾਸ ਦੀ ਅਸਲ ਵਿਅੰਜਨ ਵਿਚ ਸਿਰਫ ਪੈਕੋਰੀਨੋ ਪਨੀਰ, ਅੰਡੇ, ਗੁਨਸੀਅਲ, ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਨਮਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ, ਵਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ ਅਤੇ ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ ਅਤੇ ਇੱਕ ਵਿਕਲਪ ਵਜੋਂ, ਪਰਮੇਸਨ ਜਾਂ ਮੈਨਚੇਗੋ ਪਨੀਰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ.
ਇਸ ਭੋਜਨ ਦੇ ਜਾਦੂ ਦਾ ਇਕ ਹਿੱਸਾ ਇਸ ਦੇ ਨਮਕੀਨ ਅਤੇ ਮਿੱਠੇ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਸੁਆਦ ਦੇ ਉਲਟ ਹੈ.
ਇਸ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਸਰਲ ਹੈ, ਪਰ ਇਸ ਵਿਚ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨੂੰ ਪਾਸਤਾ ਅਤੇ ਕਾਲੀ ਮਿਰਚ ਉੱਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪਨੀਰ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
9. ਗ੍ਰੀਸਿਨਿਸ
ਗ੍ਰੀਸਿਨਿਸ ਜਾਂ ਗ੍ਰੀਸਨੀਸ ਕਣਕ ਦੇ ਆਟੇ ਤੋਂ ਬਣੀ ਲੰਬੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਕਿ ਸੋਨੇ ਦੇ ਭੂਰੇ ਅਤੇ ਕਰਿਸਪ ਹੋਣ ਤਕ ਪਕਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ.
ਉਹ ਸਲਾਦ, ਕੋਲਡ ਕੱਟ, ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਫੈਲਣ ਦੇ ਪੂਰਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਖਾਧੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ; ਸਾਸ, ਕਰੀਮ, ਐਂਟੀਪੈਸਟੀ ਅਤੇ / ਜਾਂ ਪੈਟ ਵੀ ਅਜ਼ਮਾਉਣ ਲਈ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕੁਝ ਹੌਂਸਲਾ ਰੱਖਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜਾਮ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ.
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਤਰੀਕਾ ਹੈ ਸੁੱਕੇ ਟਮਾਟਰ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣਾ, ਪੱਕਾ ਹੋਇਆ ਪਨੀਰ, ਪਿਆਜ਼, ਕਾਲਾ ਜਾਂ ਹਰੇ ਜੈਤੂਨ, ਜੜੀ ਬੂਟੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਓਰੇਗਾਨੋ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜੋ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਸਟਿਕਸ 'ਤੇ ਸੁਆਦ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ.
10. ਮਾਸ ਅਤੇ ubਬੇਰਿਨ ਨਾਲ ਬੇਹੋਸ਼
ਇਹ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਪੀਜ਼ਾ ਹੈ ਜੋ ਚਿਕਨ-ਅਧਾਰਤ ਆਟੇ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜੇਨੋਆ ਦਾ ਹੈ. ਇਸਨੂੰ "ਫੋਰਿਨਾਟਾ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਜੀਨੋਸੀ ਲਈ ਇਹ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਹੈ.
ਆਟਾ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਨਾਲ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨਮਕ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਮਿਲਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਆਮ ਆਟੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਤਰਲ ਬਣਤਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਪੇਸਟ ਛੱਡ ਕੇ, ਕ੍ਰੇਪਸ ਦੇ ਸਮਾਨ. ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਸੁਆਦ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਭਠੀ ਵਿੱਚ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਮੀਟ ਅਤੇ ubਬੇਰਿਨ ਨਾਲ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਇਟਲੀ ਦਾ ਇੱਕ ਖਾਸ ਖਾਣਾ ਹੈ, ਖਾਸ ਮੌਕਿਆਂ ਤੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰਾਂ ਦੀ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ.
11. ਅਗਨੋਲੋਟਟੀ
ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਭਰੀ ਹੋਈ ਪਾਸਟਾ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿਚ ਹੈ. ਸਾਲਾਂ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਇੱਕ ਖਾਸ ਪਕਵਾਨ ਬਣ ਗਈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਉੱਤਰੀ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ, ਅਤੇ ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਉਹ "ਅਗਨੋਲੋਟੀ ਆਲਾ ਪਿਕੋਮੈਨ" ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.
ਇਹ ਰਵੀਓਲੀ ਦਾ "ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ" ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਵਰਗ ਵਰਗ ਅਤੇ ਛੋਟੇਪਣ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖਰਾ ਹੈ. ਉਹ ਬੀਫ ਜਾਂ ਸੂਰ ਦੀਆਂ ਚਟਨੀ ਜਾਂ ਰਿਸ਼ੀ, ਮੱਖਣ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਦੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ.
ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਉਹ ਸਿਰਫ ਅਗਰਨੋਲੋਟਿਸ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜੇ ਉਹ ਮੀਟ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹੋਣ, ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ ਰਾਵੀਓਲੀ ਹੋਣਗੇ.
ਅਧਾਰ ਸਮੱਗਰੀ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਮੀਟ (ਸੁਆਦ ਲਈ), ਗੋਭੀ ਦੇ ਛੋਟੇ ਟੁਕੜੇ, ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ, ਗੁਲਾਬ, ਲਸਣ, ਅਤੇ ਸੁਆਦ ਲਈ ਨਮਕ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਹੋਣਗੇ.
ਅਗਨੋਲੋਟਿਸ ਨੂੰ ਕ੍ਰਿਸਮਸ ਅਤੇ ਹੋਰ ਜਸ਼ਨਾਂ ਵਾਂਗ ਛੁੱਟੀਆਂ 'ਤੇ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
12. ਬੁਕਾਟੀਨੀ ਜਾਂ ਸਪੈਗੇਟੀ all'amatriciana
ਇਹ ਵਿਅੰਜਨ ਰੋਮ ਦੇ ਉੱਤਰ, ਲਾਜੀਓ ਖੇਤਰ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਕਸਬੇ ਅਮੈਟ੍ਰਿਸ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈ.
ਇਹ ਮਸ਼ਹੂਰ ਅਮੈਟਰੀਸੀਆਨਾ ਸਾਸ ਵਿੱਚ holeੱਕੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਪਾਸਟਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਟਮਾਟਰ, ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ ਅਤੇ grated pecorino ਪਨੀਰ ਦੇ ਨਾਲ guanciale (ਸੂਰ ਦੇ ਗਲ ਦੇ ਟੁਕੜੇ) ਦੇ ਅਧਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ.
ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਟੋਰੇ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਵਿਅੰਜਨ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੂੰ "ਗ੍ਰੀਸ਼ੀਆ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸ ਨਾਮ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਰੋਮੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਰੋਟੀ ਵੇਚਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.
18 ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ, ਨਿ tomato ਵਰਲਡ ਤੋਂ ਫਲਾਂ ਦੀ ਆਮਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਨੀ ਨੂੰ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣ ਲੱਗੀ. ਫਿਰ ਅਮੈਟਰਸਿਆਨਾ ਟਮਾਟਰ ਨੂੰ "ਗ੍ਰੀਸ਼ੀਆ" ਦੀ ਅਸਲ ਵਿਅੰਜਨ ਵਿਚ ਜੋੜ ਕੇ ਉੱਠਿਆ.
ਇਹ ਰੋਮ ਵਿੱਚ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇਸਨੂੰ ਬੁਕਾਟਿਨਿਸ ਦੇ ਉੱਪਰ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਾਕੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਪੈਗੇਟੀ ਜਾਂ ਗਨੋਚੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੈ.
ਇਸ ਕਟੋਰੇ ਵਿੱਚ ਬੁਕਾਟੀਨੀਸ ਨੂੰ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸਤਾ ਨਾਲ ਬਦਲਣ ਅਤੇ ਬੇਕਨ ਲਈ ਗੁਆਂਸਿਲ ਦੀ ਥਾਂ ਲੈਣ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਵਧੇਰੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਕ ਹੋਰ ਰੂਪ ਹੈ ਸਾਸ ਸਮੱਗਰੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਪਿਆਜ਼ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਨਾ.
13. ਪੋਲੈਂਟਾ
ਪੋਲੇਂਟਾ ਇਟਾਲੀਅਨ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿ ਮੱਕੀ ਯੂਰਪ ਪਹੁੰਚੀ ਕ੍ਰਿਸਟੋਫਰ ਕੋਲੰਬਸ ਦੀ ਅਮਰੀਕਾ ਤੋਂ ਵਾਪਸੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ (16 ਵੀਂ ਸਦੀ), ਇਹ ਰਾਈ, ਜੌ ਜਾਂ ਸਪੈਲ ਤੋਂ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ.
ਇਸ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਸਰਲ ਹੈ ਪਰ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ. ਪਾਣੀ ਦੀ ਤਿੰਨ ਪਰੋਸੇ ਉਬਾਲ ਕੇ ਬਿੰਦੂ ਤੇ ਲੋੜੀਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿਚ ਨਮਕ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਨੂੰ ਸੁਆਦ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਫਿਰ ਮੱਕੀ-ਅਧਾਰਤ ਆਟੇ ਦਾ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਮਿਲਾਏ ਜਾਣ ਤੱਕ ਅਤੇ ਹਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਸੰਘਣੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗਰਮੀ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਿਘਲੇ ਹੋਏ ਮੱਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਫੋਂਟਿਨਾ ਪਨੀਰ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਸੁਆਦ ਲਈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਹ ਸੁਆਦ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਵੇਗਾ. ਇਹ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਚਟਨੀ ਮਿਲਾਉਣ ਅਤੇ ਸਰਦੀਆਂ ਦੇ ਠੰਡੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਰਿਵਾਜ ਹੈ.
ਇਹ ਇਕ ਡਿਸ਼ ਹੈ ਜੋ ਇਕੱਲੇ ਜਾਂ ਮੱਛੀ, ਮਸ਼ਰੂਮਜ਼, ਸਟੂਅ, ਸ਼ੈੱਲਫਿਸ਼, ਸਲਾਮੀ, ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਟਮਾਟਰ ਜਾਂ ਪਨੀਰ ਨਾਲ ਖਾਧੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਇਹ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪਰਭਾਵੀ ਭੋਜਨ ਹੈ, ਇਸ ਗੱਲ ਵੱਲ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪੀਜ਼ਾ ਤਿਆਰ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ.
ਪੋਲੈਂਟਾ ਯੂਨਾਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਇਹ ਜੌਂ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਇਹ ਰੋਮਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਖੁਰਾਕ ਦਾ ਵੀ ਇੱਕ ਹਿੱਸਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਇਸਨੂੰ ਪਲੈਂਟੇਟਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਅਤੇ ਖੇਤਰ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਿਆਂ ਪੋਲੇਂਟਾ ਦੀ ਇਕ ਸ਼ੈਲੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ.
14. ਵਿਨਿਸਗਰਾਸੀ
ਵਿਨਿਸਗ੍ਰਾਸੀ ਲਾਸਾਗਨਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਕੱਟੜ ਰੂਪ ਹੈ. ਮਾਰਚੇ ਖੇਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਆਮ ਖਾਣਾ, ਜੋ ਕਿ ਮਾਰਸ਼ੇ ਪ੍ਰਾਂਤ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਅੰਡੇ ਪਾਸਤਾ ਦੇ ਵਰਗ ਜਾਂ ਆਇਤਾਕਾਰ ਸ਼ੀਟ ਦੇ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਪਰਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਹ ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਬਾਰੀਕ ਸੂਰ ਦਾ ਮਾਸ, ਬੀਫ, ਸਾਸੇਜ, ਚਿਕਨ ਲਿਵਰ, ਪਿਆਜ਼, ਸੈਲਰੀ ਅਤੇ ਗਾਜਰ ਨਾਲ ਬਣੀ ਇਕ ਚਟਣੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ. ਲੂਣ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰੇ.
ਇਹ ਬਾਚਮੇਲ ਸਾਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਨਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਸਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਛੋਹ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਮਨੀ ਅਤੇ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਨਾਲ ਛਿੜਕਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
15. ਅਰੈਂਸੀਨੀ
ਅਰੈਂਸੀਨੀ ਦੱਖਣੀ ਇਤਾਲਵੀ ਗੈਸਟ੍ਰੋਨੋਮੀ ਦੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ, ਮੈਸੀਨਾ ਸ਼ਹਿਰ ਤੋਂ ਇੱਕ ਆਮ ਸਿਸੀਲੀ ਭੋਜਨ, ਜਿਥੇ ਇਸਨੂੰ ਅਰੈਂਸੀਨੂ ਜਾਂ ਅਰੈਂਸੀਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਉਹ ਚਾਵਲ, ਪਿਆਜ਼, ਸੂਰ, ਪਕੋਰਿਨੋ ਜਾਂ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਅੰਡੇ ਦੇ ਬਣੇ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਵਿਚ ਤਲੇ ਹੋਏ ਗੇਂਦਾਂ ਹਨ ਜੋ ਕ੍ਰੋਕੇਟਸ ਵਰਗੇ ਹਨ. ਉਹ ਵੀ ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਹਨ.
ਕੇਸਰ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਮਿਸ਼ਰਣ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਨਹਿਰੇ ਸੰਤਰੀ ਰੰਗ ਦਾ ਰੰਗ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਰੂਪਾਂਤਰਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਇੱਥੇ ਅਰਿੰਸਿਨੀ ਅਲਾ ਕੈਟੀਨੀਜ ਜਾਂ ਅਲਾ ਨੌਰਮਾ ਹਨ, ਮੁੱਖ ਭਾਗ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ubਬੇਰਜੀਨ, ਕੈਟੇਨੀਆ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਅਰੈਂਸੀ. ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ butੰਗ ਹੈ ਪਰ ਬ੍ਰੋਂਟੇ ਦੇ ਪਾਸਿਆਂ ਤੇ ਪਿਸਤਾ ਹੈ.
ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੋਜ਼ੇਰੇਲਾ, ਮਟਰ, ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਣੀ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜੇ ਉਹ ਨਮਕੀਨ, ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਹੈਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮਠਿਆਈਆਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਉਹ ਚੌਕਲੇਟ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਖ਼ਾਸਕਰ 13 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਪਲੇਰਮੋ ਵਿਚ ਇਕ ਰਵਾਇਤੀ ਤਾਰੀਖ.
ਅਰੈਂਸੀਨੀ ਨੂੰ ਪਾਰਟੀਆਂ ਜਾਂ ਮੀਟਿੰਗਾਂ ਲਈ ਇਕ ਆਦਰਸ਼ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
16. ਭੇੜ ਦਾ ਬੱਚਾ
ਇਟਾਲੀਅਨ ਲੋਕ ਈਸਟਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਲੇਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਣ ਦੀ ਰੁਝਾਨ ਰੱਖਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਵਿੱਚ ਸੀਲ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅੰਡੇ, ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਬਰੈੱਡ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਨਾਲ ਬੋਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਉਹ ਬਾਹਰੋਂ ਬਹੁਤ ਕਸੂਰਦਾਰ ਅਤੇ ਅੰਦਰ ਨਰਮ ਅਤੇ ਰਸਦਾਰ ਹੋਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ.
ਈਸਟਰ ਲਈ ਲੇਲੇ ਦੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਲੇਲੇ ਦੀਆਂ ਚੱਪਾਂ ਹਨ, ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਘੱਟ ਚਰਬੀ ਵਾਲੀ ਸਮੱਗਰੀ ਲਈ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਕੋਮਲ ਹਨ.
ਉਹ ਬਰੈੱਡ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਰੋਸਮੇਰੀ ਕਰੀਮ ਨੂੰ ਕੁੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਅੰਡਾ, ਪੀਸਿਆ ਹੋਇਆ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਨਮਕ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਦਾ ਸੁਆਦ ਪਾਉਣ ਲਈ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਵਾਧੂ ਕੁਆਰੀ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਵਿੱਚ ਤਲੇ ਹੋਏ ਹਨ.
ਜਦੋਂ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸੋਟੇਡ ਆਰਟੀਚੋਕਸ, ਇੱਕ ਤਾਜ਼ੀ ਫੈਨਿਲ ਸਲਾਦ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਲਾਲ ਵਾਈਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.
17. ਮੀਟਬਾਲ
ਪੀਜ਼ਾ ਅਤੇ ਪਾਸਤਾ ਦੇ ਨਾਲ, ਮੀਟਬਾਲ ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਕਲਾਸਿਕ ਪਕਵਾਨਾ ਹਨ. ਅੱਧ ਖੁੱਲੀ ਮੁੱਠੀ ਵਿੱਚ ਫਿੱਟ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਅਕਾਰ ਦੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਫਰਾਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.
ਉਹ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਣੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਤੂੜੀ ਜਾਂ ਭੁੰਲਨਆ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੈਰਿਟ ਕੀਤੇ ਖਾਧੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਲੇ, ਪਰਹੇਜ਼ ਜਾਂ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸਨੈਕਸ ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾਣ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ meatੰਗ ਹੈ ਮੀਟਬਾਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਰਵਾਇਤੀ ਪਾਸਤਾ, ਥੋੜਾ ਵੱਡਾ, ਭਰੀਆਂ ਜਾਂ ਤਲੀਆਂ ਜਾਂ ਸਨੈਕਸ ਲਈ ਛੋਟਾ.
ਇਟਲੀ ਦੇ ਮੀਟਬਾਲਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪਰੇਮਸਨ ਜਾਂ ਪੈਕੋਰੀਨੋ ਪਨੀਰ ਦਾ ਸੰਗੀਤ ਹੈ, ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਵਿਚ ਕਦੇ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ.
ਮੀਟਬਾਲਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਹੋਰ ਖਾਸ ਭੋਜਨ ਟਾਇਰੋਲੀਅਨ (ਆਸਟ੍ਰੀਅਨ) ਸ਼ੈਲੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਇਟਾਲੀਅਨ ਤੰਬਾਕੂਨੋਸ਼ੀ ਹੈਮ ਜਾਂ ਕਣ ਦੇ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਮੀਟ ਬਰੋਥ ਵਿੱਚ ਪਰੋਸੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੋਲਜ਼ਾਨੋ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਪਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.
18. ਪੂਰਕ ਵਿਚ ਆਕਟੋਪਸ
ਇਟਲੀ ਦਾ ਰਸੋਈ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ ਵਿਸ਼ਾਲ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਸੁਆਦ ਅਤੇ ਜੋਸ਼ ਨਾ ਸਿਰਫ ਮੁੱਖ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਉਹ ਖੇਤਰ ਮੋਲਿਸ ਦੇ ਨਾਂ ਨਾਲ ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਜਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਅਣਜਾਣ ਨਹੀਂ ਹਨ, ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਗੈਸਟਰੋਨੀ ਵਿਚ ਵੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਹਨ.
ਇਟਲੀ ਦੇ ਐਡਰੈਟਿਕ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕੰ coastੇ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ, ਇਸ ਖੇਤਰ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵੱਲ, ਮੌਲੀਜ਼ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇਕ ਮੱਛੀ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪਕਵਾਨ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ. ਓਕਟੋਪਸ ਇੱਕ ਆਮ ਭੋਜਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁੱਧ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਆਕਟੋਪਸ ਪਿਆਜ਼ ਨਾਲ ਬੇਸ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਚਿੱਟੇ ਵਾਈਨ ਨਾਲ ਭੁੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ ਲਾਲ ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਦੀ ਛੂਹ.
19. ਮੀਟ ਰੈਗਆਉਟ ਬੋਲੋਨੀਜ
ਮੀਟ ਰਾਗ ਬੋਲੋਨੇਸ ਇਕ ਇਤਾਲਵੀ ਪਰੰਪਰਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਰਾਜ਼ ਤਿਆਰੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਅੰਡੇ ਦੇ ਟੈਗਲੀਟੇਲਜ਼ ਨਾਲ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਲੇਸਗਨਾ, ਫੂਸਿਲਿਸ, ਫੈਟੂਟੁਕੀਨ, ਟੋਰਟੈਲੀਨੀ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਰੈਗਾਟੋਨਿਸ ਨਾਲ ਵੀ ਇਸਦਾ ਅਨੰਦ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਲੋੜੀਂਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਰਫ ਲੋੜੀਂਦਾ ਸੁਆਦ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਮੀਟ ਦੀ ਕੰਡੀਸ਼ਨਿੰਗ ਵਿਚ ਲਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਹਾਈਡਰੇਟ ਕਰਨ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.
ਚਟਨੀ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਬਾਰੀਕ ਕੱਟਿਆ ਪਿਆਜ਼ ਅਤੇ ਗਾਜਰ, ਸੈਲਰੀ, ਲਾਲ ਬੀਜ ਰਹਿਤ ਟਮਾਟਰ, ਤਰਜੀਹੀ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਪਰੀ, ਵ੍ਹਾਈਟ ਵਾਈਨ, ਸਾਰਾ ਦੁੱਧ, ਜਾਇਜ਼ (ਵਿਕਲਪਿਕ), ਅਤੇ ਨਮਕ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਦਾ ਸੁਆਦ ਲੈਣ ਲਈ ਹਨ.
ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਮੀਟ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪਕਾਉਣ ਲਈ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਜਾਂ ਮੀਟ ਬਰੋਥ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮਾਹਰ ਕੁੱਕ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਚਟਣੀ ਦੇ ਸੁਆਦ ਨੂੰ ਬਣਾਈ ਰੱਖਣ ਅਤੇ ਇਹ ਬਰੋਥ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਬਦਲਦਾ, ਆਦਰਸ਼ ਹੈ ਟਮਾਟਰ ਦਾ ਜੂਸ ਵਰਤਣਾ.
ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਸ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮਾਸ ਨੂੰ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੁੱਧ ਡੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਇਹ ਰੰਗ ਬਦਲਦਾ ਹੈ (ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਸੁਆਦਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੈਟ ਕਰੇ).
ਇਸ ਨੂੰ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਮਿਲਾਉਣ ਲਈ ਸੁੱਕਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਪਰੀ ਅਤੇ ਚਿੱਟੀ ਵਾਈਨ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਮੀਟ ਤੇਜ਼ਾਬ ਨਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਇਹ ਚਟਣੀ ਦੇ ਸੁਆਦਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖੇ.
ਚਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਮੀਟ ਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਸਾਸ ਤੋਂ ਜੂਸ ਕੇ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ ਦੇ ਜੂਸ ਨਾਲ ਹਾਈਡ੍ਰੇਟ ਕਰਕੇ ਸੁੱਕਣ ਦਿਓ.
ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਣ, ਖਾਣ ਲਈ, ਟੈਗਲੀਟੇਲਜ਼ ਅਤੇ ਵੋਇਲਾ ਦੇ ਉੱਤੇ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਪਾਓ.
20. ਮਲੇਰਡਡਸ ਅਲ ਪੈਕਰਿਨੋ
ਮਲੇਰਡਡਸ ਸਾਰਡੀਨੀਆ ਖੇਤਰ ਦੇ “ਸਾਰਡਿਨ” ਪਾਸਤਾ ਦਾ ਕਲਾਸਿਕ ਹੈ, ਜਿਸਦੀਆਂ ਆਕਾਰ ਦੋ ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਲੰਬੇ, ਧਾਰੀਦਾਰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜ਼ਹਾਜ਼ ਦੀਆਂ ਹਨ.
ਜਾਣੇ-ਪਛਾਣੇ ਸਾਰਡੀਨੀਅਨ ਪੱਕੀਆਂ ਸੂਜੀ ਦੇ ਆਟੇ ਜਾਂ ਸਖਤ ਆਟੇ, ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨੀ ਕੇਸਰ ਨਾਲ ਬਣੀਆਂ ਹਨ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਨੋਚੀ ਨਾਲ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਸਮਾਨਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਇਤਾਲਵੀ ਪਾਸਤਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਸਾਸ ਵੀ ਹੈ.
ਇਕ ਵਾਰ ਤਿਆਰ ਅਤੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਰਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਕੇਸਰ, ਕਾਲੀ ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਅਟੱਲ ਪਕੋਰਿਨੋ ਪਨੀਰ ਦੀ ਛੋਹ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.
ਇੱਕ ਰੂਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ "ਮਾਲੋਰਡਡਸ ਐਲਾ ਕੈਮਪੀਡਨੀਜ" ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਧਾਂਦਲੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਡੁਬੋਏ ਸਾਸੇਜ ਦੇ ਨਾਲ. ਕਟੋਰੇ ਦੇ ਵੇਰਵੇ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ, ਪੈਕੋਰਿਨੋ ਪਨੀਰ.
21. ਲਈਆ ਕਟਲਫਿਸ਼
ਕਟਲਫਿਸ਼ ਅਕਤੂਪਸ ਅਤੇ ਸਕਿidਡ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸਮੁੰਦਰੀ ਜੀਵ ਜਾਨਵਰ ਹਨ, ਮੋਲਕਸ ਦੇ ਫਾਈਲਮ ਦਾ ਇਕ ਹਿੱਸਾ.
ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੇਸੇ, ਟਾਰਾਂਟੋ, ਬੇਰੀ ਜਾਂ ਬ੍ਰਿੰਡੀਸੀ ਪਾਸਿਓਂ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ ਪਗਲੀਆ ਵਿਚ ਇਕ ਰਸੋਈ ਕਲਾਸਿਕ ਹੈ. ਇਸ ਦੀ ਭਰਾਈ ਖੇਤਰ ਅਨੁਸਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੋਵੇਗੀ.
ਉਹ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ, ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਪਾਰਸਲੇ ਅਤੇ ਝੀਂਗੇ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਤੁਸੀਂ ਪਾਰਸਲੇ, ਕੇਪਰਸ, ਅੰਡੇ ਅਤੇ ਲਸਣ ਦਾ ਮਿਸ਼ਰਣ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਪੈਕੋਰਿਨੋ ਪਨੀਰ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਟੁੱਟ ਤੱਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ.
ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਕਾਉਂਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਆਦ ਨੂੰ ਵਧੀਆ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਉਹ ਅਕਸਰ ਹੈਮ ਜਾਂ ਬੇਕਨ ਦੀਆਂ ਪੱਟੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਵੀ ਤਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਤੁਸੀਂ ਥੋੜ੍ਹੇ ਜਿਹੇ ਨਿੰਬੂ ਦਾ ਰਸ ਅਤੇ ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ ਪਾ ਸਕਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਇਸ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨੂੰ ਚਮਕਦਾਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਲਸਣ ਦੇ ਮੱਖਣ ਦਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਜੋੜ ਸਕਦੇ ਹੋ.
ਕਟਲਫਿਸ਼ ਨੂੰ ਸੀਲ ਕਰਨ ਲਈ, ਟੂਥਪਿਕਸ ਵਰਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਜਾਵਟ ਨਾਲ ਵੀ ਮੇਲ ਖਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਨਾਲ ਨਾਲ ਕੱਟਿਆ ਹੋਇਆ ਪਾਰਸਲੇ ਵੀ ਇਕ ਪਾਸੇ. ਇਕ ਟੁਕੜਾ ਪ੍ਰਤੀ ਵਿਅਕਤੀ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇੱਕ ਰੂਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਇਹ ਸਕੁਇਡ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
22. ਫਿਓਰੈਂਟੀਨਾ ਸਟਿੱਕ
ਬਿਸਟਾਕਾ ਆਲਾ ਫਿਓਰਨਟੀਨਾ ਇਟਲੀ ਦੇ ਗੈਸਟਰੋਨੋਮਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ, ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕੇਂਦਰ ਵਿੱਚ. ਇਹ ਗਰਿਲ 'ਤੇ ਤਿਆਰ ਮੀਟ ਦੀ ਹੱਡੀ ਦੇ ਨਾਲ 2 ਸੈ.ਮੀ. ਮੋਟਾ ਬੀਫ ਜਾਂ ਵੀਲ ਦਾ ਭਾਂਡਾ ਹੈ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਫਿਓਰਨਟੀਨਾ ਸਟਿੱਕ ਟਸਕਨੀ ਦੀ ਖਾਸ ਗੱਲ ਹੈ. ਇਹ ਨਾਮ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿਚ ਸਾਨ ਲੋਰੇਂਜ਼ੋ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ.
ਫਿਲਟ ਨੂੰ 2 ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਕੱਟ ਦੇ ਨਾਲ ਬਣਾਉ, ਗਰਿਲ ਤੋਂ ਹਟਾਉਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਆਦ ਲਈ ਨਮਕ ਦੇ ਨਾਲ ਛਿੜਕ ਦਿਓ ਅਤੇ ਇਕ ਵਾਰ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਪਰੋਸੋ, ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ, ਕਾਲੀ ਮਿਰਚ ਅਤੇ ਗਾਰਨਿਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਕ ਪਸੰਦੀਦਾ ਜੜੀ-ਬੂਟੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ.
ਸਟੇਕ ਦੇ ਨਾਲ ਟਸਕਨ ਬੀਨਜ਼ ਜਾਂ ਤਾਜ਼ੇ ਨਿੰਬੂ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਇਹ ਇੱਕ ਲਾਲ ਵਾਈਨ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਚਿਆਂਤੀ ਨਾਲ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੈ.
23. ਸਟੂ ਜਾਂ ਬਰਿਡਾ ਏ ਲਾ ਕੈਸਟਡੇਆ
ਕੈਸਟਡੇਡੀਆ ਸਟੂਅ ਵਿਚ ਡੌਗਫਿਸ਼ ਦੀ ਇਕ ਪਲੇਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਬਿੱਲੀ ਸ਼ਾਰਕ ਨੂੰ ਸਮੁੰਦਰੀ ਬਿੱਲੀ ਜਾਂ ਅਲੀਟਾਨ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਤੁਸੀਂ ਸਤਰ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਥਾਨਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਕ੍ਰਿਟਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਬਿੱਲੀ ਸ਼ਾਰਕ ਸਟੂਅ ਚਿੱਟੇ ਵਾਈਨ ਸਿਰਕੇ ਅਤੇ ਅਖਰੋਟ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬੇ ਪੱਤੇ ਨਾਲ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਕ ਤੱਤ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਇਕ ਖਾਸ ਸੁਆਦ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਟਨੀ ਕਰੀਮੀ ਹੈ.
ਇਹ ਖਾਸ ਭੋਜਨ ਮਸ਼ਹੂਰ ਸਾਰਡੀਨੀਅਨ ਬਰਿਡਾ ਦਾ ਇੱਕ ਰੂਪ ਜਾਂ "ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ" ਹੈ.
24. ਪੋਰਸ਼ੇਟਾ
ਪੋਰਚੇਟਾ ਇਟਲੀ ਦੇ ਕੇਂਦਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਇਕ ਆਮ ਖਾਣਾ ਹੈ, ਬਾਕੀ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਅਤੇ ਸਪੇਨ ਵਰਗੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਬਰਾਬਰ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦੇ ਨਾਲ.
ਇਹ ਇੱਕ ਡਿਸ਼ ਹੈ ਜੋ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਮੰਤਰਾਲੇ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ "ਰਵਾਇਤੀ ਵਿਅੰਜਨ" ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਮਾਣਤ ਹੈ.
ਇੱਕ ਪੋਰਚੇਟਾ ਇੱਕ ਹੱਡ ਰਹਿਤ, ਤੰਦੂਰ ਭੁੰਨਿਆ ਸੂਰ ਦਾ ਰੋਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੜੀਆਂ ਬੂਟੀਆਂ ਅਤੇ ਲਸਣ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਬਾਹਰੋਂ ਹਨੇਰਾ ਅਤੇ ਕਰਿਸਪ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਨਰਮ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਰਸ ਵਿੱਚ. ਇਸ ਵਿਚ ਚਰਬੀ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.
ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਪਨੀਨੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਕਟੋਰੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸੋਸੇਜ ਜਾਂ ਸਨੈਕਸ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਦਾ ਰੂਪ ਰੋਮਨ ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਪੋਰਸ਼ੇਟਾ ਹੈ ਜਿਸਦੀ ਲਸਣ, ਗੁਲਾਬ ਅਤੇ ਸੌਫ ਦੇ ਨਾਲ ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਇਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਮੀਟ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ; ਅਤੇ ਸਿਰ ਦਾ ਪੋਰਚੇਟਾ (ਡੀ ਟੈਸਟਾ), ਸੂਰ ਦੇ ਹੱਡੀ ਰਹਿਤ ਸਿਰ ਨੂੰ ਭਰ ਰਿਹਾ ਹੈ.
25. ਕੋਡ ਏ ਲਾ ਵੀਕਸੇਂਜ਼ਾ
ਕੋਡ ਲਾ ਲਾ ਵੇਸੇਂਜ਼ਾ ਜਾਂ ਲਾ ਵੇਸੈਂਟੀਨਾ (ਇਤਾਲਵੀ ਵਿਚ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ, ਬੈਕਲਾ ਐਲਾ ਵਿਸੇਂਟਿਨਾ) ਇਕ ਖਾਣਾ ਹੈ ਜੋ ਸੁੱਕੀਆਂ ਮੱਛੀਆਂ, ਖਾਸ ਤੌਰ ਤੇ ਰੈਗਨੋ (ਮੱਕੜੀ) ਕੋਡ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਮੱਛੀ ਨੂੰ ਮੀਟ ਨੂੰ ਨਰਮ ਕਰਨ ਲਈ 3 ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਸਾਫ ਅਤੇ ਭਿੱਜ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਨਮਕ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਨਾਲ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਆਟੇ ਵਿਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਘੜੇ ਵਿਚ ਘੱਟ ਗਰਮੀ ਨਾਲ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦੁੱਧ, ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਅਤੇ ਪਿਆਜ਼ ਦੀਆਂ ਪਤਲੀਆਂ ਟੁਕੜੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮੈਰੀਨੇਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਿਸਤਰੇ ਜਾਂ ਪੀਲੇ ਪੋਲੈਂਟਾ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ 'ਤੇ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕੱਟਿਆ ਹੋਇਆ अजਸਿਆਂ ਨਾਲ ਸਜਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇੱਥੇ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਐਂਚੋਵੀਜ਼ ਜੋੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਲੇਟ ਉੱਤੇ ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਨੂੰ ਛਿੜਕਦੇ ਹਨ.
26. ਫਰੀਨਾਟਾ ਜਾਂ ਬੇਹੋਸ਼
ਫਰਿਨਾਟਾ ਜਾਂ ਬੇਹੋਸ਼ੀ ਨੂੰ ਜੀਨੋਸੀ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਲਿਗੂਰੀਆ ਖੇਤਰ ਦਾ ਇੱਕ ਆਮ ਭੋਜਨ ਹੈ.
ਮਿਸ਼ਰਣ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਲਈ ਇਹ ਚਿਕਨ-ਅਧਾਰਤ ਆਟੇ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਸਬੰਧਤ ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਡਰੈਸਿੰਗ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇਸ ਵਿਚ ਸੁਆਦ ਲਈ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਦੇ ਨਾਲ ਨਮਕ ਅਤੇ ਜ਼ਮੀਨੀ ਕਾਲੀ ਮਿਰਚ ਦੀ ਛੋਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੈ.
ਇੱਕ ਰੂਪ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਉਹ ਕਣਕ ਦੇ ਆਟੇ ਦੇ ਨਾਲ ਚਿਕਨ ਦੇ ਆਟੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਮੱਗਰੀ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਮਿਰਚ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜੋ ਫੈਨੀ ਡੀ ਸੇਵੋਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ.
ਇਹ ਇਕ ਬਹੁਪੱਖੀ ਪਕਵਾਨ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕਰੀਮ, ਸਾਸ, ਮਠਿਆਈਆਂ ਅਤੇ ਪੀਜ਼ਾ ਦੇ ਅਧਾਰ ਵਜੋਂ ਵੀ ਸੁਆਦ ਜਾਂ ਨਾਲ ਲਿਆਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਸਿਲਿਏਕਸ ਲਈ ਇਸਦੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਹੈ.
ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 18 ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਮਲਾਹਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਉੱਚੇ ਸਮੁੰਦਰਾਂ ਤੇ ਮਿਲਾਇਆ.
27. ਫਰਿਕੋ
ਅਫਰੀਕਾ ਇਟਲੀ ਦੇ ਉੱਤਰ ਤੋਂ ਫਰੂਲੀ - ਵੈਨਜ਼ਿਆ ਜਿਉਲੀਆ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ. ਇਹ ਰੋਸਟੀ, ਇਕ ਅਲਪਾਈਨ ਡਿਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੈ.
ਇਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਂਗਲੇਟ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਅੰਡੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ. ਇਹ ਆਲੂ ਦੇ ਪਤਲੇ ਕੱਟੇ (ਟਾਈਪ ਰੋਟੀ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਜਾਂ ਟਾਰਟੀਲਾ ਸਟਾਈਲ) ਬਣਾ ਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਚਰਬੀ, ਰਵਾਇਤੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੋਂਟਾਸੀਓ ਜਾਂ ਏਸ਼ੀਆਗੋ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਆਲੂ ਨੂੰ ਤਲ਼ਣ ਵਾਲੇ ਪੈਨ ਵਿਚ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਤੇਲ ਨਾਲ ਤਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਗਰਮੀ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਉਸੇ ਪੈਨ ਵਿਚ, ਪਨੀਰ ਉਦੋਂ ਤਕ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਤਕ ਇਹ ਪਿਘਲ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਆਲੂ ਸ਼ਾਮਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ.
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਨੀਰ ਬਣਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਪਕਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪੂਰੇ ਮਿਸ਼ਰਣ ਨੂੰ ਟਾਰਟੀਲਾ ਵਾਂਗ ਫਲਿਪ ਕਰੋ ਅਤੇ ਫਰਮ ਹੋਣ ਤੱਕ. ਇਹ ਗਰਮੀ ਤੋਂ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਠੰਡਾ ਹੋਣ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਖਾਣੇ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨੂੰ ਪਿਆਜ਼ ਨਾਲ ਤਲੇ ਜਾਂ ਨਰਮ ਖਾਧਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਕਟੋਰੇ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਅਤੇ ਪਨੀਰ ਦੇ ਖੁਰਲੀ ਦੇ ਬਚੇ ਰਹਿਣ ਦਾ ਲਾਭ ਲੈਣ ਲਈ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗਾਰਨਿਸ਼, ਸਟਾਰਟਰ ਜਾਂ ਦੂਜਾ ਕੋਰਸ, ਅਤੇ ਸਟੂਅਜ਼ ਅਤੇ ਸੂਪ ਲਈ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਜੈਤੂਨ ਦੀ ਰੋਟੀ ਜੈਤੂਨ ਨਾਲ
ਰੋਟੀ ਉਹ ਭੋਜਨ ਹੈ ਜੋ ਇਤਾਲਵੀ ਟੇਬਲ 'ਤੇ ਕਮੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਜੈਤੂਨ ਵਾਲੀ ਅਖੌਤੀ ਜੀਨੋਸੀ ਰੋਟੀ ਹੈ, ਜੋ ਫੋਕਸੈਕਸੀਆ ਦੇ ਇਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹੈ.
ਇਹ ਇਕ ਫਲੈਟ ਰੋਟੀ ਹੈ ਜਿਸ ਦੀ ਆਟੇ ਪੀਜ਼ਾ ਵਰਗੀ ਹੈ, ਸਿਵਾਏ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਕਿ ਫੋਕਸੈਕਿਆ ਕਿਸਮ ਦੀ ਜੈਤੂਨ ਦੀ ਰੋਟੀ ਸੰਘਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਟਾ, ਖਮੀਰ, ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ, ਪਾਣੀ, ਨਮਕ ਅਤੇ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਟੁਕੜੇ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਨਾਲ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਕਾਲੇ ਜੈਤੂਨ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਹੈ, ਹਰੇ ਹਰੇ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ. ਬੇਸ਼ਕ, ਕੋਈ ਵੀ ਹੱਡੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ. ਇੱਥੇ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਇਸ ਦੇ ਸੁਆਦ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਮਿਸ਼ਰਣ ਵਿਚ ਕੁਝ ਗਿਰੀਦਾਰ ਜਾਂ ਪਨੀਰ ਜੋੜਦੇ ਹਨ.
ਆਟੇ ਸਾਰੇ ਪਦਾਰਥਾਂ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਣ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਤੰਦੂਰ ਵਿਚ ਲਿਜਾਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਸ ਨੂੰ ਤਿਲ ਦੇ ਛਿੜਕ ਕੇ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਨੂੰ ਸਨੈਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਂ ਭੋਜਨ ਦੇ ਨਾਲ ਖਾਧਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਇਸਦੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਫੋਕਸੈਕਿਆ ਡੀ ਰੀਕੋ ਹੈ, ਜੋ ਪਨੀਰ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ; ਫੋਕਸੈਕਿਆ ਬੇਅਰ, ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤਾਜ਼ੇ ਟਮਾਟਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਮਠਿਆਈਆਂ ਨਾਲ ਕਿਸ਼ਮਿਸ਼, ਸ਼ਹਿਦ, ਚੀਨੀ, ਜਾਂ ਕੈਂਡੀ ਜਾਂ ਡੀਹਾਈਡਰੇਟਿਡ ਫਲ ਦੇ ਨਾਲ coveredੱਕੇ ਹੋਏ.
29. ਪਾਈਡਿਨਾ
ਪਾਈਡਿਨਾ ਰੋਮਗਨਾ ਪ੍ਰਾਂਤਾਂ ਦੇ ਖਾਸ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਐਮਿਲਿਆ - ਰੋਮਾਗਨਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵੱਲ.
ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਲੈਟ ਅਤੇ ਗੋਲ ਪੈਨਕੇਕ ਜਾਂ ਫਾਜੀਟਾ ਸਟਾਈਲ ਦੀ ਰੋਟੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਰੋਮਗੋਲਾ ਪਾਈਡੀਨਾ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਇਟਾਲੀਅਨ ਮੂਲ ਦੇ ਕਣਕ ਦੇ ਆਟੇ ਨਾਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੋਰ ਖਾਣੇ, ਚਟਣੀ ਅਤੇ ਮਿੱਠੇ ਜਾਂ ਪਿਆਜ਼ ਵਾਲੀਆਂ ਕਰੀਮਾਂ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਫਿਲਿੰਗ ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਹਰ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮੀਟ ਸਟੂਅਜ਼, ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਸਲਾਦ ਅਤੇ ਮਠਿਆਈਆਂ ਨਾਲ ਹੈ. ਉਹ ਤਾਜ਼ੇ ਅਤੇ ਨਰਮ ਜਾਂ ਟੋਸਟ ਪਰੋਸੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.
ਇਕ ਉਦਾਹਰਣ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਟਮਾਟਰ, ਮੌਜ਼ਰੇਲਾ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਹੈਮ ਨਾਲ, ਜਾਂ ਤਾਜ਼ੀ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਅਰੂਗੁਲਾ ਨਾਲ ਭਰੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
30. ਪੇਪਰਨੀ ਪੀਜ਼ਾ
ਪੇਪਰੋਨੀ ਸ਼ਾਇਦ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਪੀਜ਼ਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਇਤਾਲਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਇ, ਇਕ ਇਟਾਲੀਅਨ-ਅਮਰੀਕੀ ਰਚਨਾ.
ਇੱਕ ਪੇਪਰੋਨੀ ਪੀਜ਼ਾ ਖਾਣਾ ਪਿਘਲਿਆ ਹੋਇਆ ਮੌਜ਼ਰੇਲਾ, ਖਾਸ ਅਤੇ ਵਿਲੱਖਣ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਨੀ ਅਤੇ ਉਹ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਅਤੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਬਿੰਦੂ ਦਾ ਅਨੰਦ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੀ ਅਮਰੀਕੀ ਸਲਾਮੀ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦਾ ਹੈ.
ਇਟਲੀ ਵਿਚ ਸਲਾਮੀ ਨੂੰ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਨੈਪੋਲੇਟਾਨਾ ਸੈਲਸੀਸੀਆ, ਸੇੱਕਾ ਸੈਲਸੀਸੀਆ ਜਾਂ ਸਲਾਮ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿਚ ਇਹ ਲੌਗਨੀਜ਼ਾ ਹੈ.
ਕਣਕ ਦੇ ਆਟੇ ਨਾਲ ਬਣੀ ਆਟੇ ਨੂੰ ਤੰਦੂਰ ਵਿਚ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਨੀ ਡੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤਰਜੀਹੀ ਤਾਜ਼ੇ ਟਮਾਟਰ ਪਰੀ ਨਾਲ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਮੋਜ਼ੇਰੇਲਾ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਪੇਪਰੋਨੀ ਪੂਰੇ ਬੱਟਰ ਨੂੰ coverੱਕਣ ਲਈ ਫੈਲਦੇ ਹਨ. ਇੱਥੇ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਪੂਰੇ ਖੰਭੇ ਜੈਤੂਨ (ਹਰੇ ਜਾਂ ਕਾਲੇ) ਨੂੰ ਜੋੜਦੇ ਹਨ.
31. ਪ੍ਰੋਸਕਯੂਟੋ ਡੀ ਪਰਮਾ
ਪਰਸਕਯੂਟੋ ਡੀ ਪਰਮਾ ਜਾਂ ਪਰਮਾ ਹੈਮ, ਇਕੱਠੇ ਪੀਜ਼ਾ, ਪਾਸਤਾ, ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਬਾਲਸੈਮਿਕ ਸਿਰਕੇ, ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਇਤਾਲਵੀ ਭੋਜਨ ਹੈ.
ਇਹ ਇੱਕ ਕੱਚਾ ਅਤੇ ਠੀਕ ਸੂਰ ਦਾ ਮਾਸ ਹੈ ਜੋ ਬਹੁਤ ਪਤਲੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵਿੱਚ ਹੱਥੀਂ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਨੂੰ ਕਈ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਅਤੇ ਆਲੀਸ਼ਾਨ ਲੋਕਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕੱਲੇ ਪ੍ਰੋਸੀਸੱਟੋ ਪੀਜ਼ਾ ਜਾਂ ਪ੍ਰੋਸੀਸੱਟੋ ਅਤੇ ਕਾਲੇ ਜੈਤੂਨ, ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਅਰੂਗੁਲਾ ਸਾਸ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਸਸੀਉਤੋ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੇ ਰੋਲਾਂ ਨਾਲ ਗਨੋਚੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.
ਕਟੋਰੇ ਰੋਮਨ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਸਿਸਲਪੀਨ ਗੌਲ ਤੋਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਪ੍ਰੋਸੈਸਿਟੋ ਵਧੀਆ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਸੀ.
ਸ਼ਬਦ ਪ੍ਰੋਸੀਓਟੋ ਦਾ ਅਰਥ ਹੈ, ਇਟਲੀ ਦਾ ਅਸਲ ਕੱਚਾ ਹੈਮ. ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਇਸ ਵਿਚ ਮਿੱਠੀ ਸੂਝ-ਬੂਟੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਕ ਤੀਬਰ ਅਤੇ ਸੁਧਾਰੀ ਸੁਆਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਵਿਚ ਕੈਲੋਰੀ ਘੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ.
32. ਸਪੈਗੇਟੀ ਬੋਲੋਨੀਜ
ਕਲਾਸਿਕ ਸਪੈਗੇਟੀ ਬੋਲੋਨੀਜ ਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਹ ਇਤਾਲਵੀ ਵਿਚ ਹੋਵੇਗਾ, ਸਪੈਗੇਟੀ ਅਲਾ ਬੋਲੋਨੀਜ਼, ਇਕ ਆਮ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਇਕ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਹਵਾਲਾ ਹੈ.
ਇਹ ਇਕ ਸਧਾਰਣ ਵਿਅੰਜਨ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਬੋਲੈਨੀ-ਸ਼ੈਲੀ ਦੀ ਤਾਜ਼ੀ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਣੀ ਵਿਚ ਨਹਾਇਆ ਸਪੈਗੇਟੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਬਾਰੀਕ ਜਾਂ ਜ਼ਮੀਨੀ ਸਟੀਫ ਬੀਫ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.
ਇਹ ਅਸਲ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ: ਪਲੇਟ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਲੰਬੇ ਪਾਸਟ ਨੂੰ ਚਟਨੀ ਦੇ ਨਾਲ ਮੀਟ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿਖਰ ਤੇ ਡੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ ਬੂੰਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਪਰਿਵਰਤਨ ਅਤੇ ਪੂਰਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਪਰਮੇਸਨ ਪਨੀਰ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਕ ਹੋਰ ਤਬਦੀਲੀ ਸੁਆਦਾਂ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਬੀਫ ਨੂੰ ਸੂਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣਾ ਹੈ.
33. ਬ੍ਰਸ਼ਚੇਟਾ
ਬ੍ਰਸ਼ਚੇਟਾ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਵਿਚ ਹਨ ਜੋ ਫਾਲਤੂ ਬਣ ਰਹੀ ਰੋਟੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਸਨ.
ਇਹ ਇਕ ਸੁਆਦੀ ਐਂਟੀਪਾਸੋ ਹੈ ਜੋ ਇਸਦੇ ਸੁਆਦਾਂ ਅਤੇ ਵਿਹਾਰਕਤਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋ ਗਿਆ, ਹੁਣ ਐਪੀਰੀਟਿਫ ਜਾਂ ਭੁੱਖਮਰੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪ੍ਰੋਗ੍ਰਾਮ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਸਨੈਕਸ ਜਾਂ ਇਕ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦੁਆਰ ਲਈ ਵੀ.
ਬ੍ਰਸ਼ਚੇਟਾ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਟੋਸਟ ਕੀਤੇ ਰੋਟੀ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿਚ ਵਾਧੂ ਕੁਆਰੀ ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ ਅਤੇ ਲਸਣ ਜਾਂ ਜ਼ਮੀਨੀ ਪੇਪਰਿਕਾ ਡੋਲ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਸਮਾਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰੇਕ ਖੇਤਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਹੋਰ ਸਮੱਗਰੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ.
ਇਸ ਦੀਆਂ ਭਿੰਨਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਲਸਣ, ਨਮਕ ਅਤੇ ਤੁਲਸੀ ਦੇ ਪੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਸਜਾਏ ਹੋਏ ਪੱਕੇ ਟਮਾਟਰ ਦੇ ਕਿ .ਬ ਜੋੜਣੇ ਹਨ. ਦੂਜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾ ਹੈਮ, ਆਰਮੀਚੋਕਸ ਵਾਲਾ ਪਰਮੀਗਿਅਨੋ ਰੈਗੀਜਿਨੋ ਪਨੀਰ, ਜਾਂ ਪੇਕੋਰਿਨੋ ਪਨੀਰ ਅਤੇ ਲੀਮਾ ਬੀਨਜ਼ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ.
ਇੱਥੇ ਉਹ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਮੀਟ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਜਾਂ ਸੌਸੇਜ ਅਤੇ ਸੁੱਕੇ ਟਮਾਟਰਾਂ ਨਾਲ ਰੋਟੀ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ. ਸਿਸਲੀ ਵਿਚ ਮਠਿਆਈਆਂ ਵੀ ਹਨ.
34. ਟਿunaਨਾ ਸਾਸ ਵਿੱਚ ਬੀਫ
ਵਿਟੈਲੋ ਟੌਨੈਟੋ ਜਾਂ ਵਿਟੈਲ ਟੋਂé, ਜੋ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਵਿਚ ਟੂਨਾ ਸਾਸ ਜਾਂ ਟੂਨਾ ਵੈਲ ਵਿਚ ਪਕਾਏਗਾ, ਇਟਲੀ ਦਾ ਇਕ ਰਸੋਈ ਕਲਾਸਿਕ ਹੈ ਜੋ ਪਿਡਮੋਂਟ ਖੇਤਰ ਵਿਚੋਂ ਹੈ.
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇਹ ਗਰਮੀਆਂ ਲਈ ਆਦਰਸ਼ ਭੋਜਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਠੰਡਾ ਵਰਤਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਸੁਆਦਾਂ ਅਤੇ ਤਾਲੂ 'ਤੇ ਕਿੰਨਾ ਤਾਜ਼ਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਇੱਕ ਆਮ ਭੋਜਨ ਛੁੱਟੀਆਂ ਦੇ ਦਿਨ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਲਿਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਸ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਸਾਗ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਪਕਾਏ ਹੋਏ ਅਤੇ ਪਕਾਏ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਬੀਫ ਦੇ ਕਮਰ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਇਹ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਪਲੇਟ 'ਤੇ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਮੀਟ ਅੰਡੇ ਅਤੇ ਟੂਨਾ ਤੋਂ ਬਣੀ ਇੱਕ ਚਟਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਫੂਡ ਗ੍ਰਿੰਡਰ, ਮਿਲਕ ਕਰੀਮ ਅਤੇ ਜੈਤੂਨ ਦੇ ਤੇਲ ਨਾਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਵਧੇਰੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਕੈਪਸਟਰ ਅਤੇ ਐਂਚੋਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰੋ. ਅੰਤਮ ਛੋਹਣ ਅਤੇ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਕੈਪਸ ਜਾਂ ਕੁਝ ਅਚਾਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਗਾਰਕਿਨਜ਼, ਪਿਆਜ਼ ਜਾਂ ਉਬਾਲੇ ਅੰਡੇ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ.
ਟੂਨਾ ਸਾਸ ਵਿਚਲੀ ਵੇਲ ਇਕ ਲਗਜ਼ਰੀ ਸਟਾਰਟਰ, ਭੁੱਖਮਰੀ ਜਾਂ ਇਕ ਵਧੀਆ ਐਂਟੀਪਾਸਟੋ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.
35. ਰਵੀਓਲੀ
ਰਵੀਓਲੀ ਇੱਕ ਵਰਗ ਪਾਸਤਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਪਨੀਰ, ਮੀਟ, ਚਿਕਨ, ਮੱਛੀ, ਹੈਮ ਨਾਲ ਪਾਲਕ, ਸਾਉਟੇਡ ਮਸ਼ਰੂਮਜ਼ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਭਰਾਈਆਂ ਹਨ.
ਉਹ ਖਾਣਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪਰਭਾਵੀ ਅਤੇ ਤੇਜ਼ ਭੋਜਨ ਹਨ ਜੋ ਚਿੱਟੇ, ਹਰੇ ਜਾਂ ਲਾਲ ਚਟਣੀ ਜਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ, ਨਾਪੋਲੀਅਨ ਅਤੇ ਬੋਲੋਨੀਜ ਦੇ ਨਾਲ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ.
36. ਗਨੋਚੀ ਜਾਂ ਗਨੋਚੀ
ਮਸ਼ਹੂਰ ਇਤਾਲਵੀ ਗਨੋਚੀ ਵੀ ਇੱਕ ਅੰਤਰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਵਿਅੰਜਨ ਹੈ.
ਉਹ ਆਲੂ-ਅਧਾਰਤ ਆਟੇ ਨਾਲ ਤਿਆਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਇਕਸਾਰ ਪੁਰੀ ਵਾਂਗ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਅੰਡੇ ਅਤੇ ਆਟੇ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਗਨੋਚੀ ਨੂੰ moldਾਲਣ ਲਈ ਜ਼ਰੂਰੀ ਬਣਤਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੱਦੂ, ਯੁਕ ਜਾਂ ਕੈਸਾਵਾ ਦਾ ਆਟਾ, ਕੇਲਾ, ਮੱਕੀ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਬਰੈੱਡ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਤੋਂ ਵੀ ਬਣਦੇ ਹਨ.
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਨੀ, ਗੋਰਗੋਂਜ਼ੋਲਾ ਪਨੀਰ ਜਾਂ ਰਿਸ਼ੀ ਵਿਚ ਖਾਣਾ ਆਮ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਲਗਭਗ ਕੋਈ ਵੀ ਸਾਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ.
ਗਨੋਚੀ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਫਲੀ ਕਿਸਮ ਹੈ, ਕਰੀਮ ਵਿੱਚ coveredੱਕੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਬੇਕ ਕੀਤੇ ਗ੍ਰੇਟਿਨ. ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹਲਕੇ ਜਿਨਕੋਚੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਚਿਕਨਾਈ ਵਾਲੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਜਿਵੇਂ ਰਿਕੋਟਾ.
37. ਫੋਕਾਸੀਅਸ
Focaccia ਇੱਕ ਰਸੋਈ ਪਰੰਪਰਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ. ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੀ ਰੋਟੀ ਪੀਜ਼ਾ ਵਰਗੀ, ਪਰ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫਲਫਾਇਰ ਅਤੇ ਸੰਘਣੀ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਟਮਾਟਰ ਦੀ ਚਟਣੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ.
ਇਸ ਦਾ ਅਸਲ ਸੰਸਕਰਣ, ਸਰਲ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧ, ਸਿਰਫ ਰੋਜਮੇਰੀ, ਜੈਤੂਨ ਦਾ ਤੇਲ ਅਤੇ ਨਮਕ ਰੱਖਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਸਾਰੀ ਰੋਟੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਸ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ਬੂਦਾਰ ਜੜ੍ਹੀਆਂ ਬੂਟੀਆਂ, ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਮੀਟ ਅਤੇ ਤਰਜੀਹੀ ਸੌਸੇਜ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ.
ਉੱਤਮ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਫੋਕਸਸੀਅਸ ਵਿਚੋਂ ਅਰੂਗੁਲਾ ਅਤੇ ਮਿਰਚ ਦੀ ਚਟਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਭੁੰਨਿਆ ਹੋਇਆ ਬੀਫ ਹੈ; ਸਿਰਫ ਪਿਆਜ਼ ਜਾਂ ਸਿਰਫ ਜੈਤੂਨ ਦਾ.
ਇਸ ਕਟੋਰੇ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਇੱਕ ਐਪੀਰੀਟਿਫ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਖਾਧਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇ ਇਸ ਨਾਲ ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਮੀਟ ਜਾਂ ਸਾਸੇਜ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਕੋਰਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹਨ.
38. ਕੈਲਜ਼ੋਨ
ਕੈਲਜ਼ੋਨ ਦੀਆਂ ਜੜ੍ਹਾਂ ਨੇਪਲਜ਼ ਵਿਚ ਹਨ, ਇਹ ਇਕ ਭੋਜਨ ਫੋਕਸੈਕਿਆ ਅਤੇ ਪੀਜ਼ਾ ਵਰਗਾ ਹੈ.
ਆਟੇ ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਤੇ ਫੋਲਡ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪੈਟੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੰਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਨੀਰ, ਸਬਜ਼ੀਆਂ, ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮੀਟ, ਸਟੂਅ, ਮਸਾਲੇ, ਰਿਕੋਟਾ, ਮੌਜ਼ਰੇਲਾ ਜਾਂ ਟਮਾਟਰ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.
ਇਹ ਤੰਦੂਰ ਵਿਚ ਪਕਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਮੁੱਖ ਭੋਜਨ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਤਲੇ ਹੋਏ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਭਰਾਈ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦਿਆਂ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਪੂਰਾ ਭੋਜਨ ਹੋਵੇਗਾ.
ਕੈਲਜ਼ੋਨ ਇੱਕ pizzaਸਤਨ ਪੀਜ਼ਾ ਨਾਲੋਂ ਛੋਟਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਨਿਯਮਿਤ ਐਂਪਾਂਡਾ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
39. ਬੈਂਗਣ ਪਰੀਮੀਗਿਆਨਾ
ਇਤਾਲਵੀ ਭੋਜਨ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਖਾਸ ਐਂਟੀਪਾਸੋ ਪੈਮੀਗਿਨਾ ਅਯੂਬਰਗਾਈਨਜ਼ ਹੈ ਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਇਟਾਲੀਅਨ ਵਿਚ ਕਹੇਗਾ, “ਪਰਮੀਗਿਨਾ ਡਿ ਮੇਲਾਨਜ਼ੇਨ”. ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਦੱਖਣ ਤੋਂ, ਕੈਂਪਨੀਆ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ.
Ubਬੇਰਜੀਨ ਨੂੰ ਇੰਨੇ ਪਤਲੇ ਟੁਕੜੇ (ਅੱਧੇ ਸੈਂਟੀਮੀਟਰ ਸੰਘਣੇ) ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਕੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਕ ਵਾਰ ਧੋਤੇ ਅਤੇ ਸੁੱਕ ਜਾਣ 'ਤੇ, ਉਹ ਸੁਆਦ ਨੂੰ ਜਜ਼ਬ ਕਰਨ ਲਈ ਨਮਕ ਵਾਲੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਮਿੰਟਾਂ ਲਈ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਡ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਬਾਅਦ ਵਿਚ, ਉਹ ਕੁੱਟੇ ਹੋਏ ਅੰਡੇ ਅਤੇ ਕਣਕ ਦੇ ਆਟੇ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਵਾਲੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿਚ ਪਾਸ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਲੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਕਟੋਰੇ ਜਾਂ ਸਰੋਤ ਵਿਚ ਰੱਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. Se hacen una suerte de pastel poniéndolas en capas como si fuera una lasaña.
Se vierte la salsa de tomate y el queso parmesano junto a una hoja de albahaca entre cada capa. Para sellar la última, se vierte el queso parmesano, un poco de tomate frito y huevo batido para que quede crujiente y compacto. Se lleva al horno.
Si no se tiene un horno se pueden preparar en una sartén tapando bien la elaboración.
Como variante de la receta se suele agregar carne picada o molida guisada entre capas. Es una comida que se suele usar para celebraciones.
40. Bresaola
La bresaola es una deliciosa comida en forma de antipasto proveniente de la región Lombardía, con inicios de muy vieja data cuando se requirió conservar la carne por largo tiempo luego de ser macerada.
Su ingrediente principal es la carne de ternera, lo que la distingue del común de los antipastos que se elaboran con carne de cerdo.
La carne se adereza con sal para ser curada por dos o tres meses y así lograr que quede como un embutido para que alcance una textura agradable y de sabor suave, aunque algo amargo.
El estilo más típico para probarlo es con pan de piadina con rúcula, el parmiggiano y aceite de oliva o solo con aceite de oliva y zumo de limón, pimienta y sal. También con pimentón y alcaparras, entre muchas otras.
Se sirve cortada en lonchas o lonjas muy finas que al momento de comer se acompañan con ensaladas, rúcula, queso parmesano, como parte de una pizza, con alguna pasta o enrollado y rellenos con cremas y vegetales.
¿Cuál es la comida típica de Roma, Italia?
La comida típica de Roma es sabrosa, nutritiva y colorida, aunque no es la más apropiada para los vegetarianos y mucho menos para quienes sufren del colesterol.
Entre las entradas más comunes están:
- El suppli a la romana (croquetas rellenas de arroz cocido, carne, tomate y queso mozzarella).
- La pasta a la carbonara y los bucatini a la amatriciana, que son los espaguetis gordos con agujeros internos.
- Los ñoquis a la romana hechos con harina de sémola.
- La trippa a la romana, que son callos de ternera en salsa, queso y verduras.
¿Qué es lo que comen los italianos?
La base de la gastronomía típica italiana son las harinas transformadas en pastas, pizzas y panes, al igual que las carnes, principalmente la de vacuno en sus diversas presentaciones.
Todo cambia de acuerdo a cada región y sus costumbres, pero siempre entorno a estos ingredientes cuando se remiten a la tradición.
Algo que no se puede dejar de incluir son los risottos y el emblemático gelato. Cualquiera de ellos es sello de los sabores del Mediterráneo.
¿Cuál es el desayuno italiano?
En Italia se desayuna tradicionalmente un croissant o algún semejante acompañado con un café (expreso o capuchino) pequeñito, fuerte y bien caliente. No acostumbran a comer salado.
Un clásico sería capuchino con un croissant de crema de requesón o de pistacho. Algunos desayunan un bocadillo grande con salami, jamón o algún otro embutido y agua.
Ejemplo de menú de comida italiana
El menú de comida italiana suele estar integrado por cuatro platos: el antipasto o la entrada, un primer plato que está entre arroz o pasta, un segundo plato que son carnes y un acompañante como ensaladas, verduras o polenta y el postre, que pueden ser embutidos, quesos o frutos. Para cerrar, alguna bebida digestiva como un licor de hierbas o una grappa.
Bebidas típicas de Italia
Entre las bebidas típicas italianas están el limoncello (de la maceración de la cáscara de limón en alcohol y un jarabe con agua y azúcar), la grappa (proviene de la destilación de los orujos de la uva), el fernet (a base de hierbas como la manzanilla, el cardamomo y otras), la sambuca (deriva del destilado al vapor de las semillas de anís) entre otros. Todos son licores.
Entradas de comida italiana
Entre las entradas más típicas están los antipastos, también platos como el calzone de salchicha italiana, bolitas de queso mozzarella crujientes, la sopa italiana de salchicha y calabacín, el aperitivo de pizzeta de zapallo, pimientos italianos rellenos de salchicha, los canapés y hot dog italianos. También el particular revuelto de champiñones, salchichas y pimiento italiano.
Recetas de comida italiana plato fuerte
Entre las comidas más típicas de platos fuertes se encuentran los risotos, entre ellos a la milanesa, de hongos y el risoto a la salsiccia.
Entre las pastas, la lasaña, los macarrones y los espaguetis, con sus diversas variedades de salsas. En cuanto a carnes, el ossobuco, el bistec a la Fiorentina y la piccata.
Historia de la cocina italiana
Las raíces de la cocina italiana provienen de Roma.
En la dinámica de conquista por Grecia, Sicilia, países africanos y árabes, se vivieron intercambios que dejaron gustos por la gastronomía que más tarde serían adquiridos o imitados.
Igualmente, tras el encuentro de América se reciben muchos rubros con nuevos colores, olores y sabores, que ampliaron y sofisticaron aún más su cocina. Una huella importante también la han dejado los países asiáticos.
Características de la cocina italiana
Entre las características más resaltantes de la cocina italiana están su empeño por el uso de alimentos y materias primas de primera calidad y frescos.
El uso de alimentos de la dieta mediterránea y los menús en cuatro tiempos, lo que es lo mismo que comer cuatro cosas en una sola comida: entrada, primer plato, segundo plato y postre. Y el uso resaltado de verduras y frutas en sus recetas.
Postres italianos
El primer lugar en los postres italianos lo tiene el tiramisú, que se convirtió en un símbolo de su repostería pese a surgir recientemente (en los años setenta). Su combinación de texturas y sabores lo hacen único.
Otro postre es el panna cotta o nata cocida. Es a base de lácteos con azúcar y gelatinoso para acompañarlo con chocolate, frutos rojos o caramelos.
Si tuvieras que elegir entre estas 40 comidas típicas en Italia, ¿con cuál te quedarías?
