ਕਲੋਨੀ ਵਿਚ ਛਾਪੇ ਗਏ ਸਭਿਆਚਾਰ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਣਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਪੱਛਮੀ ਸਭਿਅਤਾ ਸਾਡੇ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਕਿਵੇਂ ਦਾਖਲ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ.
ਛਾਪੀ ਗਈ ਕਿਤਾਬ ਅਜਿਹੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਇਕਦਾਰੀ ਵਿਹਾਰਕ ਅਤੇ ਅਧੀਨ ਵਰਤੋਂ ਵਿਚ ਕੱ. ਦਿੰਦੀ ਹੈ. ਕਿਤਾਬ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇਕ ਖ਼ਾਸ ਵਸਤੂ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਲਿਖਤ ਦੀ ਸੀਟ ਹੈ, ਜੋ ਵਿਚਾਰ ਅਤੇ ਗੈਰ ਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿਚ, ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਜਗ੍ਹਾ ਦੁਆਰਾ ਦੁਬਾਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਯੂਰਪ ਵਿਚ ਹੀ, ਚਲ ਚਾਲੂ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਪ੍ਰੈਸ ਦੀ ਕਾ ਨੇ ਲਿਖਤੀ ਮਾਧਿਅਮ ਰਾਹੀਂ, ਜੋ ਸੋਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਦੇ ਫੈਲਾਅ ਦੀਆਂ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਦਾ ਵਿਸਥਾਰ ਕਰਨਾ ਸੰਭਵ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪੱਛਮੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਉਪਕਰਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦਿੱਤਾ ਸੀ. ਇਸ ਕਾvention ਦੇ ਨਾਲ, ਗੁਟੇਨਬਰਗ ਦੀ ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ 1449 ਅਤੇ 1556 ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਲਾਗੂ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਛਾਪੀ ਗਈ ਕਿਤਾਬ ਦਾ ਉਤਪਾਦਨ ਯੂਰਪੀਅਨ ਵਿਸਥਾਰ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਸਮੇਂ ਸਮੇਂ ਪਰਿਪੱਕਤਾ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ, ਇਸ ਨਾਲ ਖੇਤਰਾਂ ਅਤੇ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁਰਾਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਮਿਲੀ. ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿਲਿਆ.
ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਹੌਲੀ ਪ੍ਰਵੇਸ਼
ਨਿ Spain ਸਪੇਨ ਦੇ ਅੰਦਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਰਾਹੀਂ ਰਾਹ ਖੋਲ੍ਹਣਾ ਇਕ ਉਦਾਹਰਣ ਵਾਲਾ ਮਾਮਲਾ ਹੈ. ਕੈਮਿਨੋ ਡੇ ਲਾ ਪਲਾਟਾ ਨੇ ਨਿ Spain ਸਪੇਨ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਨੂੰ ਉੱਤਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ, ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਕ ਖਾਨਾਂ ਦੇ ਇਕ ਖੇਤਰ ਤੋਂ ਦੂਜੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਵਿਰੱਧ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲੇ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿਚ, ਦੁਸ਼ਮਣ ਸਮੂਹਾਂ ਦੇ ਨਿਰੰਤਰ ਖਤਰੇ ਦੇ ਅਧੀਨ, ਹੋਰ ਵੀ ਅੜਿੱਕੇ ਅਤੇ ਝਿਜਕਦੇ ਹਨ. ਇਸ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਕੰਜਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਸਪੇਨ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ. ਜੇਤੂਆਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਭਾਸ਼ਾ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੁਹੱਪਣਕ ਮਾਪਦੰਡ, ਅਲੌਕਿਕਤਾ ਨੂੰ ਧਰਮ ਵਿਚ ਧਾਰਨ ਕਰਨ ਦੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ carriedੰਗਾਂ ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਕ ਕਲਪਨਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਦੇਸੀ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ. ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤੇ, ਅਤੇ ਘੱਟ ਸਮਝੇ ਜਾਂਦੇ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿਚ, ਕੁਝ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ੀ ਟ੍ਰੇਸ ਸਾਡੀ ਇਹ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਛਾਪੀ ਗਈ ਕਿਤਾਬ ਉੱਤਰ ਦੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਵਿਚ ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੇ ਨਾਲ ਸੀ. ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਆਏ ਸਾਰੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਅਤੇ ਪਦਾਰਥਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਹ ਟੀਏਰਾ ਐਡੈਂਟ੍ਰੋ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਮਾਰਗ ਦੁਆਰਾ ਇਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਆਇਆ.
ਇਹ ਕਿਹਾ ਜਾਣਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਦਿੱਖ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਰਸਤੇ ਦੇ ਖਾਕਾ ਦੀ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ ਪਈ, ਬਲਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲੇ ਹਮਲੇ ਦੇ ਨਾਲ ਪਹੁੰਚੇ, ਸਪੈਨਿਸ਼ ਦੇ ਅੱਗੇ ਵਧਣ ਦੇ ਲਾਜ਼ਮੀ ਸਾਥੀ ਵਜੋਂ. ਇਹ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਿ Gal ਗਾਲੀਸੀਆ ਦੇ ਵਿਜੇਤਾ ਨੂਯੋ ਦੇ ਗੂਜ਼ਮਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਦਿਸੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਟਾਈਟੋ ਲਿਵੀਓ ਦਾ ਭਾਗ ਲਿਆ, ਸ਼ਾਇਦ ਜ਼ਾਰਗੋਜ਼ਾ ਵਿਚ 1520 ਵਿਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਅਨੁਵਾਦ। ਕੇਸ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਬੁਏਨੋ ਵਰਗੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਛਿਆਮਤਲਾ ਤੋਂ ਸੜਕ ਤੇ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਸੰਨ 1574 ਵਿਚ ਕੰਪੋਸਟੇਲਾ ਨੇ ਦਰਸਾਇਆ ਕਿ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਵਿਜੇਤਾ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਹਨਤੀ ਤੱਕ ਉਹ ਪੱਤਰਾਂ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਦੁਆਰਾ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿਚ ਆਪਣੀ ਸਭਿਅਤਾ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ. ਬੁਏਨੋ ਨੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕਤਾ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਕਿਤਾਬਾਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਰੱਖੀਆਂ: ਆਰਟ ਆਫ਼ ਸਰਵਿੰਗ ਰੱਬ, ਇਕ ਈਸਾਈ ਸਿਧਾਂਤ ਅਤੇ ਵੀਟਾ ਐਕਸਪਾਇਡ ਆਫ ਫਰੇ ਲੂਈਸ ਡੀ ਗ੍ਰੇਨਾਡਾ.
ਸਭ ਕੁਝ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ, ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰਨਾ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਮੂਲ ਦੇ ਜਾਂ ਉੱਤਰ ਦੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਸੀ. 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅੱਧ ਤਕ, ਕੇਂਦਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਉੱਤਰ ਵਿਚ ਦੇਸੀ ਸਮੂਹਾਂ ਦਾ ਇਸ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਵਸਤੂ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਮਾਮੂਲੀ ਸੰਪਰਕ ਰਿਹਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਉਹ ਇਸ ਦੀਆਂ ਮੂਰਤੀਆਂ ਵੱਲ ਖਿੱਚੇ ਗਏ ਸਨ.
ਇਹ 1561 ਤੋਂ ਇਕ ਪੁੱਛ-ਪੜਤਾਲ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਤਾਰੀਖ 'ਤੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਸੰਚਾਰ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਵੀ ਹੈ. ਗੁਆਡਾਲਜਾਰਾ ਤੋਂ ਰੀਅਲ ਡੀ ਮਿਨਾਸ ਡੀ ਜ਼ੈਕਟੇਕਾਸ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਮਿਲਣ ਤੇ, ਪਾਬੰਦੀਸ਼ੁਦਾ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਣ ਲਈ, ਵਿਕਾਰੀ ਬਚਿਲਰ ਰੀਵਸ ਨੂੰ "ਇਨ੍ਹਾਂ ਖਾਨਾਂ ਦੇ ਸਪੈਨਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਹੋਰ ਲੋਕਾਂ" ਵਿੱਚੋਂ ਤਿੰਨ ਪਾouਚਾਂ ਨੂੰ ਭਰਨ ਲਈ ਵਰਜਿਤ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਮਾਤਰਾ ਮਿਲੀ। ਉਹਨਾਂ, ਜੋ ਇਹ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਛਪਿਆ ਹੋਇਆ ਮਾਮਲਾ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਸਪਲਾਈ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਸੀ. ਆਪਣੇ ਭਰਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਇਕ ਹੋਰ ਭਾਰਤੀ ਮਿੱਤਰ ਦੀ ਸੰਗਤ ਵਿਚ, ਅੰਟਾਨ-ਪੁਰਪੇਚਾ ਮੂਲ ਦੀ, ਗੁਆਡਾਲਜਾਰਾ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਚਰਚ ਦੇ ਧਰਮ-ਨਿਰਪੱਖ ਸੰਗਠਨ ਵਿਚ, ਇਹ ਪੈਕੇਜ ਖੋਲ੍ਹ ਕੇ ਦੂਸਰੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਖੇਪ ਵੰਡਣ ਲੱਗੇ। ਹਵਾਲਾ ਗੁੰਮਰਾਹਕੁੰਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿਚ ਦੇਸੀ ਦਿਲਚਸਪੀ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਹੋਰ ਬਗੈਰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ. ਪਰ ਐਂਟਨ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲੋਂ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਕੀਤੀ ਗਈ, ਨੇ ਇਕਬਾਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਪੜ੍ਹ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ ਸਨ, ਅਤੇ ਧਰਮ-ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਆਪਣੇ ਦੁਆਰਾ ਰੱਖੇ ਅੰਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਲਈਆਂ ਹਨ।
ਸਮੱਗਰੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਕੁਝ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਵੱਖ ਵੱਖ ismsੰਗਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਬਹੁਤੇ ਸਮੇਂ, ਕਿਤਾਬਾਂ ਨਿੱਜੀ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਲਿਜਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਨ, ਮਤਲਬ ਕਿ ਮਾਲਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਮਾਨ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਹੋਰ ਖੇਤਰਾਂ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲੈ ਆਇਆ. ਪਰ ਦੂਸਰੇ ਮੌਕਿਆਂ 'ਤੇ ਉਹ ਇਕ ਵਪਾਰਕ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਚਲੇ ਗਏ ਜੋ ਕਿ ਵੇਰਾਕ੍ਰੂਜ਼ ਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਥੇ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੀ ਹਰੇਕ ਸਮਾਪਤੀ ਦੀ ਜਾਂਚ ਇੰਚਾਰਜ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਖ਼ਾਸਕਰ 1571 ਤੋਂ ਜਦੋਂ ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿਚ ਪਵਿੱਤਰ ਦਫ਼ਤਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. ਪ੍ਰੋਟੈਸਟੈਂਟ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਛੂਤ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ. ਬਾਅਦ ਵਿਚ - ਮੈਕਸੀਕੋ ਸਿਟੀ ਵਿਚ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਰੁਕਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ - ਛਪਿਆ ਹੋਇਆ ਮਾਮਲਾ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਡੀਲਰ ਦੇ ਵਿਚੋਲਗੀ ਦੁਆਰਾ ਲੱਭਿਆ. ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦਿਲਚਸਪੀ ਵਾਲੀ ਪਾਰਟੀ ਵਿਚ ਭੇਜਣਗੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਖੱਚਰ ਦੇ ਡਰਾਈਵਰ ਨੂੰ ਸੌਂਪ ਦਿੰਦੇ ਸਨ ਜੋ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਖੱਚਰ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਪਾਸੇ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਲਿਜਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਵਾਲੀਆਂ ਲੱਕੜ ਦੇ ਬਕਸੇ ਵਿਚ ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੌਸਮ ਅਤੇ ਖਤਰੇ ਨੂੰ ਅਜਿਹੇ ਨਾਜ਼ੁਕ ਮਾਲ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਤੋਂ ਬਚਾਅ ਹੁੰਦਾ ਸੀ. ਉੱਤਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੌਜੂਦਾ ਕਿਤਾਬਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਉੱਤਰੀ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੀਆਂ, ਅਤੇ ਸੜਕ ਦੁਆਰਾ coveredੱਕੇ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਜ਼ਕਤੇਕਾਸ ਵਿੱਚ 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅੱਧ ਤੋਂ, ਅਤੇ 17 ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਦੁਰੰਗੋ ਜਿਹੀਆਂ ਥਾਵਾਂ ‘ਤੇ ਦਰਜ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। , ਪੈਰਲਲ ਅਤੇ ਨਿ Mexico ਮੈਕਸੀਕੋ. ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰੀ ਨਵੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਪ੍ਰਿੰਟਿੰਗ ਦੁਕਾਨਾਂ ਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ orੱਕੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਸਨ, ਜਾਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਮੈਕਸੀਕੋ ਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਤੋਂ. ਇਹ ਸਥਿਤੀ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਤੀਜੇ ਦਹਾਕੇ ਤੱਕ ਬਣੀ ਸੀ, ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਯਾਤਰੀ ਪ੍ਰਿੰਟਰ ਆਜ਼ਾਦੀ ਸੰਗਰਾਮ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਇਨ੍ਹਾਂ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੇ ਸਨ.
ਵਪਾਰਕ ਪੱਖ
ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਗੇੜ ਦੇ ਵਪਾਰਕ ਪਹਿਲੂ ਨੂੰ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਕਰਨਾ, ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਸੰਭਵ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੇ ਅਲਕਾਬਲਾ ਟੈਕਸ ਨਹੀਂ ਅਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਟ੍ਰੈਫਿਕ ਵਿੱਚ ਅਧਿਕਾਰਤ ਰਿਕਾਰਡ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਹੋਏ. ਪੁਰਾਲੇਖਾਂ ਵਿਚ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨੂੰ ਮਾਈਨਿੰਗ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿਚ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਰਮਿਟ 18 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਦੂਜੇ ਅੱਧ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਫੈਲਾਅ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਪ੍ਰਿੰਟਿਡ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਗੇੜ ਬਾਰੇ ਚੌਕਸੀ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ. ਦਰਅਸਲ, ਉਹ ਪ੍ਰਸੰਸਾ ਜੋ ਕਿ ਮ੍ਰਿਤਕ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਪ੍ਰਸਾਰਣ - ਗਵਾਹੀਆਂ - ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਨਿਯੰਤਰਣ ਜੋ ਛਾਪੇ ਗਏ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਗੇੜ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਦੁਆਰਾ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਉਹ ਕਾਰਜ ਹਨ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਅਕਸਰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕੈਮਿਨੋ ਡੀ 'ਤੇ ਕਿਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪਾਠ ਪ੍ਰਸਾਰਿਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਹਨ. ਲਾ ਪਲਾਟਾ ਉਹਨਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋ ਇਸਨੂੰ ਜੋੜਦਾ ਹੈ.
ਸੰਖਿਆਤਮਕ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ, ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਉਹ ਸੀ ਜੋ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕਨ ਅਤੇ ਜੇਸੁਇਟ ਸੰਮੇਲਨਾਂ ਵਿਚ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਸਨ. ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਜ਼ੈਕੇਟਕੇਸ ਕਾਲਜ ਆਫ ਪ੍ਰੋਪੇਗਾਂਡਾ ਫਾਈਡ, 10,000 ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਾਲੀਅਮ ਰੱਖਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਲਈ, ਚਿਹੁਹੁਆ ਦੀ ਜੇਸੁਇਟਸ ਦੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਖੋਜ 1769 ਵਿਚ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਵਿਚ 370 ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸਿਰਲੇਖ ਸਨ - ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਕਈ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਨ, - ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗਿਣਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵਰਜਿਤ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਸਨ ਜਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਬਹੁਤ ਵਿਗੜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ. . ਸੇਲੇਆ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਦੀਆਂ 986 ਰਚਨਾਵਾਂ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਸੈਨ ਲੂਈਸ ਡੀ ਲਾ ਪਾਜ਼ ਦੀਆਂ 515 ਰਚਨਾਵਾਂ ਪਹੁੰਚੀਆਂ। ਪੈਰਾਸ ਦੇ ਜੇਸੁਇਟ ਕਾਲਜ ਦੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿਚ ਜੋ ਕੁਝ ਰਿਹਾ, 1793 ਵਿਚ 400 ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਈ। ਇਹ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਰੂਹਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਅਤੇ ਧਰਮ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਲਾਭਦਾਇਕ ਸਨ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਵਿਚ ਮਿਸਲਜ਼, ਬਰੀਓਰੀਜ, ਐਂਟੀਫੋਨਰੀਜ, ਬਾਈਬਲਾਂ ਅਤੇ ਉਪਦੇਸ਼ਕ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੀ ਲੋੜੀਂਦੀ ਸਮੱਗਰੀ ਸੀ. ਛਪਿਆ ਹੋਇਆ ਮਾਮਲਾ, ਨਾਵਲਾਂ ਅਤੇ ਸੰਤਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਵਿਚ ਸ਼ਰਧਾ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਵੀ ਮਦਦਗਾਰ ਸੀ. ਇਸ ਅਰਥ ਵਿਚ, ਕਿਤਾਬ ਇਨ੍ਹਾਂ ਖੇਤਰਾਂ ਦੇ ਇਕੱਲਿਆਂ ਹੋਣ ਵਿਚ ਈਸਾਈ ਧਰਮ (ਸਮੂਹਕ, ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ) ਦੇ ਸਮੂਹਕ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਅਭਿਆਸਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਕ ਅਟੱਲ ਸਹਾਇਕ ਅਤੇ ਇਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਲਾਭਦਾਇਕ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਕ ਸੀ.
ਪਰ ਮਿਸ਼ਨਰੀ ਕੰਮ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਨੇ ਹੋਰ ਸੰਸਾਰੀ ਗਿਆਨ ਦੀ ਮੰਗ ਵੀ ਕੀਤੀ. ਇਹ ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ਾਂ ਅਤੇ ਸਹਾਇਕ ਵਿਆਕਰਣ ਦੀਆਂ ਇਹਨਾਂ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਾ ਹੈ; ਖਗੋਲ-ਵਿਗਿਆਨ, ਦਵਾਈ, ਸਰਜਰੀ ਅਤੇ ਜੜੀ-ਬੂਟੀਆਂ ਬਾਰੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਜੋ ਕਿ ਕੋਲਜੀਓ ਡੀ ਪ੍ਰੋਪੇਗੈਂਡਾ ਫਾਈਡ ਡੀ ਗੁਆਡਾਲੂਪ ਦੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿਚ ਸਨ; ਜਾਂ ਜੋਰਜ ਐਗਰੋਕੋਲਾ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਗਈ ਡੀ ਰੇ ਮੈਟਲਿਕਾ ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਕਾਪੀ - ਇਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮਾਈਨਿੰਗ ਅਤੇ ਮੈਟਲੌਰਜੀ ਬਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ ਹੈ - ਜੋ ਕਿ ਜ਼ੈਕਟੇਕਾਸ ਦੇ ਕਾਨਵੈਂਟ ਦੀ ਜੇਸੁਇਟਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ. ਅੱਗ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਜੋ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਕਿਨਾਰੇ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕਬਜ਼ੇ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਅਤੇ ਚੋਰੀ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸਨ, ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਨਾ ਸਿਰਫ ਖਰੀਦਣ ਲਈ ਮੱਠਾਂ ਤੇ ਪਹੁੰਚੀਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਕਰਾ Crਨ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਅਦਾਇਗੀਆਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ, ਮਿਸਾਲ ਲਈ, ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕਨ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਲਈ, ਪਰ ਕਈ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹੋਰ ਮੱਠਾਂ ਵਿਚ ਭੇਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਸ਼ੁੱਕਰਵਾਰਾਂ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਦਾਰਥਕ ਅਤੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਲੋੜਾਂ ਵਿਚ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਹੋਰ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਤੋਂ ਕੁਝ ਹਿੱਸਾ ਲਿਆ. ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਉੱਤੇ ਲਿਖੀਆਂ ਸ਼ਿਲਾਸ਼ਾਬਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਸਿਖਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਇਕ ਚੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਗ ਆਪਣੇ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਣ ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸਮੂਹ ਦੇ ਬਣ ਗਏ.
ਵਿਦਿਅਕ ਕਾਰਜ
ਵਿਦਿਅਕ ਕਾਰਜ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਫੁਹਾਰ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਜੇਸੁਇਟਸ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਜੋ ਰਵਾਇਤੀ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਵਿਚ ਛਪਦੇ ਹਨ. ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਚੰਗਾ ਹਿੱਸਾ ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਦੀਆਂ ਖੰਡਾਂ, ਬਾਈਬਲ ਦੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਉੱਤੇ ਵਿਦਵਤਾਪੂਰਵਕ ਟਿੱਪਣੀਆਂ, ਅਰਸਤੂ ਦੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਉੱਤੇ ਅਧਿਐਨ ਅਤੇ ਟਿੱਪਣੀਆਂ, ਅਤੇ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਮੈਨੂਅਲ ਸਨ, ਅਰਥਾਤ, ਗਿਆਨ ਦੀ ਉਹ ਕਿਸਮ ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਸਾਹਿਤ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਮਹਾਨ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਨਿਰਮਾਣ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਇਹ ਸਿਖਿਅਕਾਂ ਨੇ ਪਹਿਰਾ ਦਿੱਤਾ. ਇਹ ਤੱਥ ਕਿ ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਟੈਕਸਟ ਲਾਤੀਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਸਨ, 'ਅਤੇ ਵਿਦਿਅਕ ਕਾਨੂੰਨ, ਧਰਮ ਸ਼ਾਸਤਰ ਅਤੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ੇ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਲੰਮੀ ਸਿਖਲਾਈ ਨੇ ਇਸ ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਸੀਮਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਸੰਸਥਾਵਾਂ ਦੇ ਅਲੋਪ ਹੋਣ' ਤੇ ਇਹ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ. ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਵੱਡਾ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਧਾਰਮਿਕ ਆਦੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਖ਼ਤਮ ਹੋਣ ਨਾਲ, ਕੰਨਵੈਂਟ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀਆਂ ਦਾ ਇਕ ਚੰਗਾ ਹਿੱਸਾ ਲੁੱਟਾਂ-ਖੋਹਾਂ ਜਾਂ ਅਣਗਹਿਲੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਇਆ, ਤਾਂ ਕਿ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਕੁ ਬਚੇ, ਅਤੇ ਇਹ ਇਕ ਖੰਡਿਤ .ੰਗ ਨਾਲ.
ਹਾਲਾਂਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਵਧੇਰੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਮੱਠਾਂ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਸਨ, ਪਰ ਅਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਸ਼ੌਕੀਨ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. 1767 ਵਿਚ, ਜਦੋਂ ਸੋਸਾਇਟੀ Jesusਫ ਜੀਸਸ ਨੂੰ ਕੱulਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਸੁਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਸੀਅਰਾ ਤਾਰਹੁਮਾਰਾ ਵਿਚ ਨੌਂ ਮਿਸ਼ਨਾਂ ਵਿਚ ਮੌਜੂਦਾ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੀ ਕੁੱਲ 1,106 ਖੰਡਾਂ ਸਨ. ਸੈਨ ਬੋਰਜਾ ਦੇ ਮਿਸ਼ਨ, ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਖੰਡਾਂ ਵਾਲੀ ਇਕ ਸੀ, ਦੀਆਂ 71 ਕਿਤਾਬਾਂ ਸਨ ਅਤੇ 222 ਦੇ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਹਾਇਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਟੇਮੋਟਜ਼ਾਚਿਕ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ.
ਨੇਤਾ
ਜੇ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਧਾਰਮਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਤੌਰ ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਜਾਣੂ ਸੀ, ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਛਾਪੀ ਗਈ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਵਰਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਜੋ ਪੜ੍ਹੀ ਗਈ ਉਸ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨਤੀਜਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਨਤੀਜਾ ਸੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਲੈ ਕੇ. ਇਸ ਅਬਾਦੀ ਦੁਆਰਾ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਕਬਜ਼ਾ ਲਗਭਗ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਟੈਸਟਮੈਂਟਰੀ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੇ ਸੰਚਾਰ ਲਈ ਇਕ ਹੋਰ ਵਿਧੀ ਵੀ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ. ਜੇ ਕਿਸੇ ਮ੍ਰਿਤਕ ਕੋਲ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੁੰਦਿਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਸਨ, ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਬਾਕੀ ਸਾਰੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨਾਲ ਨਿਲਾਮੀ ਲਈ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਮੁਲਾਂਕਣ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਮਾਲਕ ਬਦਲ ਗਈਆਂ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਮੌਕਿਆਂ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਅੱਗੇ ਅਤੇ ਹੋਰ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ.
ਜਿਹੜੀਆਂ ਸੂਚੀਆਂ ਵਸੀਅਤ ਨਾਲ ਜੁੜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਉਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਆਪਕ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ. ਕਈ ਵਾਰ ਸਿਰਫ ਦੋ ਜਾਂ ਤਿੰਨ ਖੰਡਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਦੂਜੇ ਮੌਕਿਆਂ ਤੇ ਇਹ ਗਿਣਤੀ ਵੀਹ ਤਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਰਥਿਕ ਗਤੀਵਿਧੀ ਇਕ ਸਾਖਰ ਗਿਆਨ ਤੇ ਅਧਾਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਇਕ ਅਸਾਧਾਰਣ ਕੇਸ ਹੈ ਸੰਨਿਆ ਫੇ ਡੇ ਨਿueੇਵੋ ਮੈਕਸੀਕੋ ਵਿਚ 1661-16 16-16. ਦੇ ਵਿਚ ਰਾਜਪਾਲ, ਡੀਏਗੋ ਡੀ ਪੇਆਲੋਸਾ ਦਾ. 1669 ਵਿਚ ਉਸ ਕੋਲ ਤਕਰੀਬਨ 51 ਕਿਤਾਬਾਂ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਉਸਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜ਼ਬਤ ਕਰ ਲਈ ਗਈ ਸੀ. ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਵਿਆਪਕ ਸੂਚੀਆਂ ਸ਼ਾਹੀ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ, ਡਾਕਟਰਾਂ ਅਤੇ ਕਾਨੂੰਨੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਲਕੁਲ ਪਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ. ਪਰ ਟੈਕਸਟ ਦੇ ਬਾਹਰ ਜੋ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਕਿਤਾਬਾਂ ਜੋ ਸੁਤੰਤਰ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੁਣੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਸਭ ਤੋਂ ਦਿਲਚਸਪ ਪਰਿਵਰਤਨਸ਼ੀਲ ਹਨ. ਨਾ ਹੀ ਇਕ ਛੋਟੀ ਸੂਚੀ ਨੂੰ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਜਿਵੇਂ ਅਸੀਂ ਵੇਖਿਆ ਹੈ, ਹੱਥ ਵਿਚਲੀਆਂ ਕੁਝ ਖੰਡਾਂ ਨੇ ਵਧੇਰੇ ਗਹਿਰਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਲਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਪੜ੍ਹਨ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨੂੰ ਕਰਜ਼ੇ ਅਤੇ ਵਧੀਕੀ ਟਿੱਪਣੀ ਦੁਆਰਾ ਵਧਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ. .
ਹਾਲਾਂਕਿ ਪੜ੍ਹਨ ਨਾਲ ਮਨੋਰੰਜਨ ਮਿਲਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਧਿਆਨ ਇਸ ਅਭਿਆਸ ਦਾ ਇਕੋ ਨਤੀਜਾ ਸੀ. ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ, ਨੂਯੋ ਡੀ ਗੁਜ਼ਮਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ, ਇਹ ਯਾਦ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦਿਕਾਂ ਦੇ ਟਾਈਟੋ ਲਿਵਿਓ ਇਕ ਉੱਤਮ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੋਂ ਰੀਨੇਸੈਂਸ ਯੂਰਪ ਨੂੰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਮਿਲਿਆ ਕਿ ਫੌਜੀ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਕਿਵੇਂ ਬਣਾਈ ਗਈ ਸੀ. ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਰੋਮ ਦਾ, ਪਰ ਇਸ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਦਾ. ਲਿਟਵੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਪੈਟ੍ਰਾਰਚ ਦੁਆਰਾ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਮੈਕਿਆਵੇਲੀ ਦੇ ਮਨਪਸੰਦ ਪਾਠਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ, ਜੋ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੁਭਾਅ ਬਾਰੇ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਦਾ ਸੀ. ਇਹ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਮਹਾਂਕੁੰਨ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਦਾ ਉਸ ਦਾ ਬਿਰਤਾਂਤ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਲਪਸ ਦੁਆਰਾ ਹੈਨੀਬਲ ਦਾ, ਇੰਡੀਜ਼ ਵਿਚ ਇਕ ਜੇਤੂ ਲਈ ਉਸੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਦਾ ਸਰੋਤ ਸੀ. ਅਸੀਂ ਇੱਥੇ ਯਾਦ ਰੱਖ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕੈਲੀਫੋਰਨੀਆ ਦਾ ਨਾਮ ਅਤੇ ਅਲ ਡੋਰਾਡੋ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿਚ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਖੋਜਾਂ ਵੀ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚੋਂ ਉਤਪੰਨ ਹੋਈਆਂ ਹਨ: ਅਮੇਡਾਸ ਡੀ ਗੌਲਾ ਦਾ ਦੂਸਰਾ ਭਾਗ, ਗਾਰਸੀਆ ਰੋਡਰਿਗਜ਼ ਡੀ ਮਾਂਟਾਲਵੋ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ. ਸੂਖਮਤਾ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਵਿਹਾਰਾਂ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਨ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਜਗ੍ਹਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੋਏਗੀ ਜੋ ਇਸ ਯਾਤਰੀ, ਕਿਤਾਬ ਨੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ. ਇਹ ਸਤਰਾਂ ਸਿਰਫ ਪਾਠਕ ਨੂੰ ਅਸਲ ਅਤੇ ਕਾਲਪਨਿਕ ਦੁਨੀਆਂ ਨਾਲ ਜਾਣੂ ਕਰਾਉਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਪੁਸਤਕ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਨ ਅਖੌਤੀ ਉੱਤਰੀ ਨਿ Spain ਸਪੇਨ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
