ਫਰੇ ਬਰਨਾਰਡੀਨੋ ਡੀ ਸਹਿਗਾਨ ਨੂੰ ਉਸ ਹਰ ਚੀਜ ਦਾ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖੋਜਕਰਤਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨਹੂਆ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਜੀਵਨ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਰਿਵਾਜ, waysੰਗਾਂ, ਸਥਾਨਾਂ, ਆਦਤਾਂ, ਦੇਵਤਿਆਂ, ਭਾਸ਼ਾ, ਵਿਗਿਆਨ, ਕਲਾ, ਭੋਜਨ, ਸਮਾਜਿਕ ਸੰਗਠਨ, ਆਦਿ. ਅਖੌਤੀ ਮੈਕਸੀਕਾ ਦਾ.
ਫਰੇ ਬਰਨਾਰਦਿਨੋ ਡੀ ਸਹਿਗਾਨ ਦੀ ਜਾਂਚ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਵਿਰਾਸਤ ਦਾ ਇਕ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਗੁਆ ਬੈਠਦੇ.
ਫਰਨ ਬਰਨਾਰਦਿਨੋ ਦੇ ਸਹਿਗਨ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ
ਫਰੇ ਬਰਨਾਰਡੀਨੋ ਦਾ ਜਨਮ ਸਹਾਗਾਨ, ਲੈਨ, ਸਪੇਨ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ 1499 ਅਤੇ 1500 ਦੇ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ 1590 ਵਿੱਚ ਮੈਕਸੀਕੋ ਸਿਟੀ (ਨਿ Spain ਸਪੇਨ) ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਚਲਾਣਾ ਕਰ ਗਿਆ। ਉਸਦਾ ਉਪਨਾਮ ਰਿਬੇਰਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਇਸਦਾ ਬਦਲਾ ਆਪਣੇ ਜੱਦੀ ਸ਼ਹਿਰ ਲਈ ਕੀਤਾ। ਉਸਨੇ ਸਲਮਾਨਕਾ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ 1529 ਵਿਚ ਫਰੀਅਰ ਐਂਟੋਨੀਓ ਡੀ ਸਿਉਡਾਡ ਰੋਡਰਿਗੋ ਅਤੇ 19 ਹੋਰ ਭਰਾਵਾਂ ਨਾਲ ਆਰਡਰ ਆਫ਼ ਸੈਨ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਵਿਚ ਨਿ New ਸਪੇਨ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ.
ਉਸਦੀ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਸੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫਰੇ ਜੁਆਨ ਡੀ ਟੋਰਕਮੇਡਾ ਨੇ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ "ਬਜ਼ੁਰਗ ਧਾਰਮਿਕ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ofਰਤਾਂ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਤੋਂ ਓਹਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ."
ਉਸਦੀ ਰਿਹਾਇਸ਼ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਾਲ ਤਲਮਨਾਲਕੋ (1530-1532) ਵਿਚ ਰਹੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਜ਼ੋਸ਼ੀਮਿਲਕੋ ਕਾਨਵੈਂਟ ਦਾ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸ ਤੋਂ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦਾ ਸੰਸਥਾਪਕ (1535) ਵੀ ਸੀ।
ਉਸਨੇ 6 ਜਨਵਰੀ, 1536 ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਨੀਂਹ ਤੋਂ ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਲਈ ਕੋਲੇਜੀਓ ਡੀ ਲਾ ਸੈਂਟਾ ਕਰੂਜ਼ ਡੀ ਟੈਟਲੇਲੋਕੋ ਵਿਖੇ ਲਾਤੀਨੀਡਾਡ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ; ਅਤੇ 1539 ਵਿਚ ਉਹ ਸਕੂਲ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿਚ ਇਕ ਪਾਠਕ ਸੀ. ਆਪਣੇ ਆਰਡਰ ਦੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਕੰਮਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਹ ਪਵੇਬਲਾ ਦੀ ਘਾਟੀ ਅਤੇ ਜਵਾਲਾਮੁਖੀ ਦੇ ਖੇਤਰ (1540-1545) ਦੁਆਰਾ ਗਿਆ. ਟਲੇਟੈਲਕੋ ਵਾਪਸ ਆਇਆ, ਉਹ 1545 ਤੋਂ 1550 ਤੱਕ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿਚ ਰਿਹਾ। ਉਹ 1550 ਅਤੇ 1557 ਵਿਚ ਤੁਲਾ ਵਿਚ ਸੀ। ਉਹ ਮਿਸ਼ੋਆਕਨ (1558) ਵਿਚ ਪ੍ਰਾਂਤਕ ਪੱਕਾ (1552) ਅਤੇ ਪਵਿੱਤਰ ਇੰਜੀਲ ਦਾ ਨਿਰੀਖਣ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਸੀ। 1558 ਵਿਚ ਟੇਪਪੁਲਕੋ ਕਸਬੇ ਵਿਚ ਤਬਦੀਲ ਹੋ ਗਿਆ, ਇਹ 1560 ਤਕ ਉਥੇ ਹੀ ਰਿਹਾ, 1561 ਵਿਚ ਦੁਬਾਰਾ ਟਲੇਟੋਲਕੋ ਗਿਆ. ਉਥੇ ਇਹ 1585 ਤਕ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ, ਜਿਸ ਸਾਲ ਇਹ ਮੈਕਸੀਕੋ ਸਿਟੀ ਦੇ ਸੈਨ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਦੇ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿਚ ਰਹਿਣ ਲਈ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਟੇਲੇਟੋਲਕੋ ਵਾਪਸ ਪਰਤਣ ਲਈ 1571 ਤਕ ਰਿਹਾ. ਸੰਨ 1573 ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਟਲਲਮੈਨਾਲਕੋ ਵਿਚ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਉਹ 1585 ਤੋਂ 1589 ਤੱਕ ਦੁਬਾਰਾ ਪ੍ਰੋਵਿੰਸ਼ੀਅਲ ਪੱਕਾ ਰਿਹਾ। ਸੈਨ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਡੀ ਮੈਕਸੀਕੋ ਦੇ ਗ੍ਰਾਂਡੇ ਕਨਵੈਂਟ ਵਿੱਚ ਉਹ 90 ਸਾਲ ਜਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲ ਚਲਾਣਾ ਕਰ ਗਿਆ।
ਸਹਿਗਨ ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਦਾ ਤਰੀਕਾ
ਇੱਕ ਸਿਹਤਮੰਦ, ਤਾਕਤਵਰ ਆਦਮੀ, ਇੱਕ ਸਖਤ ਮਿਹਨਤੀ, ਸੂਝਵਾਨ, ਭਾਰਤੀਆਂ ਨਾਲ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ, ਉਸ ਦੇ ਚਰਿੱਤਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਨੋਟ ਜਰੂਰੀ ਲੱਗਦੇ ਹਨ: ਤ੍ਰਿਪਤਤਾ, ਉਸਦੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਕਾਰਜ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ 12 ਦਹਾਕਿਆਂ ਦੀ ਬੇਮਿਸਾਲ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ; ਅਤੇ ਨਿਰਾਸ਼ਾਵਾਦ, ਜੋ ਇਸਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ ਦੇ ਪਿਛੋਕੜ ਨੂੰ ਕੌੜੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਾਂ ਨਾਲ ਗੂੜ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ.
ਉਹ ਦੋ ਸਭਿਆਚਾਰਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਰਤਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਜੀਉਂਦਾ ਰਿਹਾ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਮੈਕਸੀਕਾ ਅਲੋਪ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਯੂਰਪੀਅਨ ਦੁਆਰਾ ਲੀਨ ਹੋ ਗਿਆ. ਉਸਨੇ ਇਕਲੌਤੀ ਤਨਦੇਹੀ, ਸੰਜਮ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਨਾਲ ਦੇਸੀ ਜਗਤ ਦੀਆਂ ਜਟਿਲਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕੀਤਾ. ਉਹ ਆਪਣੇ ਜੋਸ਼ ਨਾਲ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਹੋਇਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਗਿਆਨ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਿਆਂ ਉਸਨੇ ਨੇਤਵਵਾਦੀ ਧਰਮ ਨੂੰ ਬਿਹਤਰ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਲੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਮੂਲ ਨਿਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੀ ਨਿਹਚਾ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ, ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਗਿਆਨੀ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਲਿਖਤ ਰਚਨਾਵਾਂ ਨੂੰ, ਉਸਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਸਹੀ, ਵਿਸਥਾਰ ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਰੂਪ ਦਿੱਤੇ. ਉਸਨੇ ਨਹੂਆਟਲ, ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ ਲਿਖੀ ਜਿਸਦੀ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਧਾਰਨੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਲਾਤੀਨੀ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿੱਚ ਜੋੜਦੀ ਸੀ। 1547 ਤੋਂ ਉਸਨੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਮੈਕਸੀਕੋ ਦੀ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤੀ, ਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਾਂ, ਕਲਾਵਾਂ ਅਤੇ ਰੀਤੀ ਰਿਵਾਜਾਂ ਬਾਰੇ ਡੇਟਾ ਦੀ ਖੋਜ ਅਤੇ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ. ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਨੇਪਰੇ ਚਾੜ੍ਹਨ ਲਈ ਉਸਨੇ ਇੱਕ ਆਧੁਨਿਕ ਖੋਜ ਵਿਧੀ ਦੀ ਕਾ and ਕੱ launchedੀ ਅਤੇ ਅਰਥਾਤ:
a) ਉਸਨੇ ਨਾਹੂਆਟਲ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੱਤਰ ਬਣਾਏ, ਕੋਲੇਜੀਓ ਦੇ ਲਾ ਸੈਂਟਾ ਕਰੂਜ਼ ਡੀ ਟਲੇਟਾਲਕੋ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ "ਰੋਮਾਂਸ" ਵਿੱਚ ਅਰਥਾਤ ਲਾਤੀਨੀ ਅਤੇ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਵਿੱਚ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਹ ਨਾਹੂਆਟਲ, ਆਪਣੀ ਮਾਂ-ਬੋਲੀ ਦੇ ਮਾਹਰ ਸਨ, ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਿਆਂ.
ਅ) ਉਸਨੇ ਇਹ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਪੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੂੰ ਪੜਿਆ ਜਿਹੜੇ ਗੁਆਂ. ਜਾਂ ਪੱਖਪਾਤ ਦਾ ਮੁਖੀਆ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਜ਼ੁਰਗ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਅਨਮੋਲ ਮਦਦ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਸਹਿਗਾਨ ਮੁਖਬਰਾਂ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਮੁਖਬਰ ਤਿੰਨ ਥਾਵਾਂ ਤੋਂ ਸਨ: ਟੇਪਪੁਲਕੋ (1558-1560), ਜਿਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਯਾਦਗਾਰ ਬਣਾਈ; ਟੈਟਲੇਲੋਕੋ (15641565), ਜਿਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਕੋਲੀਆ ਨਾਲ ਯਾਦਗਾਰੀ ਸਮਾਰੋਹ ਬਣਾਇਆ (ਦੋਵੇਂ ਰੂਪਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਅਖੌਤੀ ਮੈਟਰਿਟੈਂਸ ਕੋਡਿਸ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ); ਅਤੇ ਲਾ ਸਿਉਦਾਦ ਡੀ ਮੈਕਸੀਕੋ (1566-1571), ਜਿਥੇ ਸਹਿਗਨ ਨੇ ਨਵਾਂ ਸੰਸਕਰਣ ਬਣਾਇਆ, ਜੋ ਕਿ ਪਿਛਲੇ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੰਪੂਰਨ ਸੀ, ਟੇਲੇਟੋਲਕੋ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਉਸਦੀ ਟੀਮ ਦੁਆਰਾ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਸਹਾਇਤਾ ਕੀਤੀ. ਇਹ ਤੀਜਾ ਪੱਕਾ ਟੈਕਸਟ ਹੈ ਨਿ Spain ਸਪੇਨ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਆਮ ਇਤਿਹਾਸ.
ਉਸ ਦੇ ਕੰਮ ਦਾ ਬੁਰੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ
1570 ਵਿਚ, ਆਰਥਿਕ ਕਾਰਨਾਂ ਕਰਕੇ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਅਧਰੰਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਸੰਖੇਪ ਲਿਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਇੰਡੀਜ਼ ਦੀ ਕੌਂਸਲ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ. ਇਹ ਪਾਠ ਗੁੰਮ ਗਿਆ ਹੈ ਇਕ ਹੋਰ ਸੰਸਲੇਸ਼ਣ ਪੋਪ ਪਿiusਸ ਵੀ ਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਵੈਟੀਕਨ ਸੀਕਰੇਟ ਆਰਕਾਈਵਜ਼ ਵਿਚ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਇਸ ਨੂੰ ਮੂਰਤੀਵਾਦੀ ਸੂਰਜ ਦਾ ਇੱਕ ਸੰਖੇਪ ਸਮੂਹ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਨਿ Spain ਸਪੇਨ ਦੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਵਫ਼ਾਈ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਰਤਿਆ.
ਉਸੇ ਆਦੇਸ਼ ਦੇ ਸ਼ੌਕੀਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ਾਂ ਕਾਰਨ, ਕਿੰਗ ਫੈਲੀਪ II ਨੇ, 1577 ਵਿਚ, ਸਹਿਗਾਨ ਦੇ ਕੰਮ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸੰਸਕਰਣਾਂ ਅਤੇ ਕਾਪੀਆਂ ਇਕੱਤਰ ਕਰਨ ਦਾ ਆਦੇਸ਼ ਦਿੱਤਾ, ਇਸ ਡਰੋਂ ਕਿ ਸਵਦੇਸ਼ੀ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰਹੇ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਗੇ. . ਇਸ ਅੰਤਮ ਆਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਸਹਿਗਾਨ ਨੇ ਆਪਣਾ ਉੱਤਮ, ਫਰੇ ਰੋਡਰਿਗੋ ਡੀ ਸੈਕੇਰਾ, ਸਪੈਨਿਸ਼ ਅਤੇ ਮੈਕਸੀਕਨ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਸਕਰਣ ਦਿੱਤਾ. ਇਹ ਸੰਸਕਰਣ 1580 ਵਿੱਚ ਫਾਦਰ ਸੈਕੇਰਾ ਦੁਆਰਾ ਯੂਰਪ ਵਿੱਚ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮੈਨੁਸਕ੍ਰਿਪਟ ਜਾਂ ਸੈਕਰੇ ਦੀ ਨਕਲ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਪਛਾਣ ਫਲੋਰੈਂਟਾਈਨ ਕੋਡੇਕਸ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।
ਉਸ ਦੀ ਦੁਭਾਸ਼ੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ (ਲਾਤੀਨੀ, ਸਪੈਨਿਸ਼ ਅਤੇ ਨਹੂਆਟਲ) ਦੀ ਟੀਮ ਐਂਟੋਨੀਓ ਵੈਲੇਰੀਨੋ ਤੋਂ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਅਜ਼ਕਾਪੋਟਲਜ਼ਕੋ ਤੋਂ; ਮਾਰਟਿਨ ਜੈਕਬਿਟਾ, ਸੈਂਟਾ ਆਨਾ ਜਾਂ ਟੈਟਲੇਲੋਕੋ ਦੇ ਗੁਆਂ; ਤੋਂ; ਪੇਡ੍ਰੋ ਡੀ ਸੈਨ ਬੁਏਨਾਵੇਂਟੁਰਾ, ਕੁਆਟਿਟਲਨ ਤੋਂ; ਅਤੇ ਆਂਡਰੇਸ ਲਿਓਨਾਰਡੋ.
ਉਸ ਦੇ ਕਾੱਪੀਜਿਸਟ ਜਾਂ ਪੈਂਡੋਲਿਸਟਸ ਸਨ ਮਾਰਟਿਨ ਗੁਆਂ neighborhood ਦੇ ਡੀਏਗੋ ਡੀ ਗਰਾਡੋ ਸਨ; ਮੈਟੋ ਸੇਵੇਰੀਨੋ, ਉਟਲਾਕ ਗੁਆਂ; ਤੋਂ, ਜ਼ੋਕੋਮਿਲਕੋ; ਅਤੇ ਬੋਲੇਫੈਸੀਓ ਮੈਕਸੀਮਿਲਿਅਨੋ, ਟਲੇਟੋਲੋਲਕੋ ਤੋਂ, ਅਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਦੂਸਰੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਾਮ ਗੁੰਮ ਗਏ ਹਨ.
ਸਹਿਗਣ ਵਿਗਿਆਨਕ ਖੋਜ ਦੇ ਸਖ਼ਤ methodੰਗ ਦਾ ਨਿਰਮਾਤਾ ਸੀ, ਜੇ ਪਹਿਲਾਂ ਨਹੀਂ, ਕਿਉਂਕਿ ਫਰੇ ਅੰਡਰਸ ਓ ਓਲਮਸ ਆਪਣੀ ਪੁੱਛਗਿੱਛ ਦੇ ਸਮੇਂ ਉਸ ਤੋਂ ਅੱਗੇ ਸੀ, ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵਿਗਿਆਨਕ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੂੰ ਨਸਲੀ ਵਿਸ਼ਾਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਖੋਜ ਦਾ ਪਿਤਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਮਰੀਕਾਨਾ, ਫਾਦਰ ਲਾਫੀਟਨ ਦੇ ofਾਈ ਸਦੀਆਂ ਦੀ ਉਮੀਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇਰੋਕੋਇਸ ਦੇ ਅਧਿਐਨ ਲਈ ਪਹਿਲੇ ਮਹਾਨ ਨਸਲੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਵਜੋਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ. ਉਹ ਮੈਕਸੀਕਨ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਆਪਣੇ ਮੁਖਬਰਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹੋਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਦਾ ਇਕ ਅਸਾਧਾਰਣ ਅਸਲਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਿਹਾ.
ਤਿੰਨ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ: ਬ੍ਰਹਮ, ਮਨੁੱਖੀ ਅਤੇ ਦੁਨਿਆਵੀ, ਇਤਿਹਾਸਕ ਧਾਰਨਾ ਦੇ ਅੰਦਰ ਡੂੰਘੇ ਮੱਧਯੁਗੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ, ਸਹਿਗਨ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿਚ ਹਨ. ਇਸ ਲਈ, ਉਸਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਅਤੇ ਲਿਖਣ ਦੇ closeੰਗ ਨਾਲ ਨੇੜਲਾ ਸੰਬੰਧ ਹੈ, ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਬਰਥੋਲੋਮੀਅਸ ਐਂਗਲਿਕਸ, ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਡੀ ਪ੍ਰੋਪ੍ਰੇਟਿਟੀਬਸ ਰੀਰਮ ... ਐਨ ਰੋਮਾਂਸ (ਟੋਲੇਡੋ, 1529) ਹੈ, ਜੋ ਉਸਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਚਲਿਤ ਹੈ, ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਕੰਮਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਹੈ. ਪਲੀਨੀਓ ਦਿ ਐਲਡਰ ਅਤੇ ਐਲਬਰਟੂਅਲ ਮੈਗਨੋ ਦੁਆਰਾ.
ਸੁਹਿਸਟੋਰੀਆ, ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਮੱਧਯੁਗੀ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵ ਕੋਸ਼ ਹੈ, ਰੇਨੇਸਾ ਗਿਆਨ ਅਤੇ ਨਹੂਆਟਲ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੁਆਰਾ ਸੋਧਿਆ ਗਿਆ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੱਥਾਂ ਅਤੇ ਵੱਖ ਵੱਖ ਸ਼ੈਲੀ ਦਾ ਕੰਮ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦੀ ਟੀਮ ਨੇ 1558 ਤੋਂ ਘੱਟੋ ਘੱਟ, 1585 ਤੱਕ ਦਖਲ ਦਿੱਤਾ. ਇਸ ਵਿਚ, 16 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਮੱਧ ਤੋਂ, ਮੈਕਸੀਕੋ-ਟੈਨੋਚਿਟਟਲਨ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਸਕੂਲ ਨਾਲ, ਇਕ ਤਸਵੀਰ ਸੰਬੰਧੀ ਰੁਝਾਨ ਦੇ ਨਾਲ, ਉਸਦਾ ਸੰਬੰਧ, "ਮੁੜ ਸੁਰਜੀਤ ਕੀਤਾ ਏਜ਼ਟੇਕ" ਸ਼ੈਲੀ ਨੂੰ ਮੈਰੀਡੀਅਨ ਸਪੱਸ਼ਟਤਾ ਨਾਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.
ਇਹ ਸਾਰੀ ਭਰਪੂਰ ਅਤੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜਾਣਕਾਰੀ ਭੁੱਲ ਗਈ, ਜਦ ਤੱਕ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਡੈਲ ਪਾਸੋ ਯ ਟ੍ਰਾਂਕੋਸੋ - ਨਾਹੁਆਟਲ ਦਾ ਇੱਕ ਡੂੰਘਾ ਜੁਗਤ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ - ਹਿਸਟੋਰੀਆ ਦੇ ਜਨਰਲ ਡੀ ਲਾਸ ਕੋਸਾਸ ਡੀ ਨਿ Nਵਾ ਐਸਪੇਕਾ ਦੇ ਸਿਰਲੇਖ ਹੇਠ ਮੈਡ੍ਰਿਡ ਅਤੇ ਫਲੋਰੈਂਸ ਵਿੱਚ ਸੁੱਰਖਿਅਤ ਮੂਲ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਕੋਡਿਕਸ ਮੈਟ੍ਰੇਟੈਂਸੀਜ (5 ਖੰਡ. ਮੈਡ੍ਰਿਡ, 1905-1907) ਦਾ ਅੰਸ਼ਕ ਪੱਖਪਾਤੀ ਸੰਸਕਰਣ. ਪੰਜਵਾਂ ਖੰਡ, ਲੜੀ ਵਿਚ ਪਹਿਲੀ, ਫਲੋਰੈਂਸਾਈਨ ਕੋਡੇਕਸ ਦੀਆਂ 12 ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀਆਂ 157 ਪਲੇਟਾਂ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਫਲੋਰੈਂਸ ਦੀ ਲੌਰੇਨਟੀਅਨ ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵਿਚ ਰੱਖੀ ਗਈ ਹੈ.
ਕਾਰਲੋਸ ਮਾਰੀਆ ਡੀ ਬੁਸਟਾਮੰਤੇ (3 ਭਾਗ, 1825-1839), ਇਰੀਨੀਓ ਪਾਜ਼ (4.vol., 1890-1895) ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਸੰਸਕਰਣ ਹਿਸਟੋਰੀਏਡ ਸਹਿਗਾਨ ਦੀ ਇਕ ਕਾਪੀ ਤੋਂ ਆਏ ਹਨ, ਜੋ ਸਪੇਨ ਦੇ ਸੈਨ ਫ੍ਰਾਂਸਿਸਕੋ ਡੀ ਟੋਲੋਸਾ ਦੇ ਕਾਨਵੈਂਟ ਵਿਚ ਸੀ. ) ਅਤੇ ਜੋਆਕੁਆਨ ਰਾਮਰੇਜ਼ ਕਾਬੇਸ (5 ਖੰਡ., 1938).
ਸਪੈਨਿਸ਼ ਵਿਚ ਸਭ ਤੋਂ ਸੰਪੂਰਨ ਐਡੀਸ਼ਨ ਫਾਦਰ gelੰਗਲ ਮਾਰੀਆ ਗਰੀਬੇ ਕੇ. ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਹੈ ਨਿ Spain ਸਪੇਨ ਦੀਆਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਆਮ ਇਤਿਹਾਸ, ਬਰਨਾਰਦਿਨੋ ਡੀ ਸਹਿਗਾਨ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਅਤੇ ਮੈਕਸੀਕਨ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਜੋ ਮੂਲ ਵਾਸੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਇਕੱਤਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ (5 ਭਾਗ. 1956).
